In China is er aan aardig verhaaltje over een kikker in een put, Jingdiziwa. (Ik laat voor het leesgemak de toontekens weg).
De kikker die vanuit de put naar de hemel kijkt.
Het gaat over een kikker die in een put leeft. Hij kijkt naar de lucht en kent niet anders dan dat, hij heeft geen idee van de wereld daarbuiten. De put is zijn hele wereld. Totdat er een zeeschildpad langskomt. ‘Kom bij mij in mijn fantastische put’ zegt de kikker. De schildpad probeert het, maar is te groot voor de put. Dan vertelt de schildpad over de zee waar hij vandaan komt. De kikker leert dat er meer is dan zijn put.
Het neigt een beetje naar Plato’s allegorische grot, de kikker spreekt mij echter meer aan.
Er wordt hierbij meestal verwezen naar kortzichtigheid. Ik zie het wat breder.
Hoe kun je anders dan kortzichtig zijn als je niet beter weet? Kortzichtig is immers ook maar relatief. Hoe leer je? Meestal doordat je iets leest of hoort van een ander leer je weer wat bij. De kikker leert, maar ook de schildpad heeft geleerd. Al was het maar dat er andere wereldbeelden zijn dan de zijne.
In die zin vergelijk ik mezelf graag met Jingdiziwa. Je weet nu eenmaal niet alles en leert steeds bij. We zijn volgens mij allemaal een beetje kikker en soms zijn we de schildpad.
Harmonie is hier m.i. het sleutelwoord. Ik vind schildpadden enig als ze het maar wel een beetje gezellig weten te brengen, dat dan weer wel. 🙂
Zure schildpadden laat ik fijn mijn put passeren, ik laat me nu eenmaal niet in die andere spreekwoordelijke put praten. 😉
ECLECT 
Een blog dat ik ben gaan volgen, is van een NZ dame die als gevolg van een ziekte (of een val?) vrijwel aan bed gekluisterd is Zij orienteert zich uitvoerig en levert vaak interessant commentaar, ook op andere forums. Verder geeft zij sinds kort tweets door die ze ontvangt of opspoort. Ik denk dat je het korte filmpje over een hulpvaardige schildpad ook wel aardig zult vinden, en hoop dat je het kunt zien. Ik heb weinig ervaring met oorzenden, maar denk dat de eerste link je naar het artikel zal leiden (het vierde videootje), Probeer anders de tweede link, direct:
.
http://www.heatherhastie.com/daily-tweets-8-august-2017/
https://twitter.com/planetepics/status/894139237158854656
Groeten en een fijn weekend!
.-
LikeGeliked door 2 people
HA, daar is ie weer.
Uitgehoest hoop ik.
Heb het filmpje bekeken, idd erg leuk.
Jij ook een fijn weekend!
LikeLike
Joe goud oriënteren kin gain kwoad;
lees aaltied eerst
de “green”
veur n
perfekte “put”…….
LikeGeliked door 1 persoon
Verhip, aan putten geen gebrek idd. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben een handzaam touwladdertje aan het maken met stevige sporten. Het materiaal haal ik overal vandaan. Soms wil ik boven het maaiveld uitkijken en dat speciale felle licht bestuderen.
Soms wil ik terug in mijn eigen put. Zo slecht is het daar niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Geniaal! xPetra
LikeGeliked door 1 persoon
Harmonie vinden in wat op je pad komt leert je heel veel. En wat je niet nodig hebt laat je gaan voor wat het is. Maar ook dat is een les en moet je de harmonie in vinden voor jezelf.
De kikker de schildpad zo is er ook het verhaal van beschermen en niet beschermd zijn.
Aum Shanthi
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk, hoe gaat dat verhaal?
LikeGeliked door 1 persoon
Dan zou ik even in mijn boeken moeten kijken.
Weet dat het over een leerling gaat die heel wat vragen heeft. Die beantwoord worden door een Zen meester maar op een moment weet de Zen meester een ding te zeggen. Je bent door je inzichten je eigen beschermer, als je maar naar jezelf durft te luisteren.
Aum Shanthi
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben dol op verhalen met diepere lagen. Heb je het op je blog staan? Ik neuzel afentoe bij je, maar pfew er staat zoveeeeel. Mocht je het ergens hebben, (of geïnspireerd raken 😉 ) wil je dan misschien een linkje plaatsen hier?
xPetra
LikeGeliked door 1 persoon
Eclect het staat niet op mijn blog. Ja er staat veel maar vaak voor anderen inzichten te geven of om iets niet te laten stilleggen.
Het staat geschreven in het boekje Zen in 10 lessen. En dat kan je dan weer gaan doortrekken met het boekje Zen de weg naar innerlijke vrede.
Aum Shanthi
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie allegorie. Ben het er volledig mee eens.
Het wordt pas dramatisch als de ene kikker de andere kikkers in de put wil houden en ontkent wat de schildpad komt zeggen. De schildpad ontdekt dan dat sommige kikkers in hun put willen blijven zitten en verdere moeite nutteloos is. Ze leert inderdaad ook om die kikkers te laten zitten.
De schildpad zwemt dan in de open zee, terwijl de ene kikker de andere kikkers probeert te tonen hoeveel hij “weet” of hoe “wijs” hij is met zijn kennis over de put.
Ieder moet op dat vlak zelf een keuze maken.
Kikkers die denken dat ze daar kunnen blijven zitten, vergissen zich. Bij het sterven moeten ze ook de put verlaten. Zullen ze het aankunnen? 🙂
Vriendelijke groet x
LikeGeliked door 2 people
Is er een moeten? Een blije kikker in z’n put…ook goed. Denk ik zo. Niemand vindt het fijn om gedwongen te worden. Zelf keuzes mogen maken geldt voor eenieder.
Ieder z’n/haar pad, ieder z’n/haar put, ieder z’n/haar wereld.
xPetra
P.S. Een pad op het pad, zegt de kikker had je wat? 😉
LikeGeliked door 2 people
Mooi verhaaltje Petra! 🙂 Kortzichtigheid als relatief benaderen, je hebt nog gelijk ook. Nooit zo bij stilgestaan, maar hoe kun je verder kijken dan hetgeen je bekend is? De valkuil zit ‘m er volgens mij dan in dat als er een schildpad langs komt, de kikker zijn verhalen wegwuift als verzinsels. Er valt altijd meer te ontdekken, meer te leren, maar dan moet je er wel voor open staan.
LikeGeliked door 2 people
Dankjewel Roos!
Is dat een valkuil voor jezelf of voor anderen Roos? Van wie moet je er voor open staat en meer ontdekken?
Hoe zit dat dan als je zelf dik tevreden bent en helemaal geen behoefte hebt aan schildpad verhalen?
Zit dan iedereen in een valkuil die niet beantwoordt aan de maatstaven van de meest ruimdenkende mens?
Hoe kortzichtig mag je zijn om goed genoeg gevonden te worden? Waar ligt dan die grens?
Wanneer ben je dan goed genoeg voor een ander?
Is het kortzichtig om als ruimdenkende iemands denken af te keuren?
Zomaar wat vragen.. 🙂
In mijn gevoel klinkt het nogal paradoxaal.
LikeLike
Goede vragen! Leuk om dit uit te denken ook. 🙂 ‘Vroeger’ was alles makkelijker; toen was de wereld gewoon niet groter dan je eigen dorpje/stam/clan. Er liep een soort grens van ‘bekend’ naar ‘onbekend’ gebied en alles achter die grens was gevaarlijk; ‘de wildernis’. Als er dan een schildpad kwam, was dat een wonderlijk gegeven, of heel beangstigend. Het is maar hoe men er toen mee om ging natuurlijk.
Nu ‘kennen’ we de wereld, kennen we ‘andere stammen’, en zijn we van een fysiek niveau naar een meta-conceptueel niveau gegaan wat ‘werkelijkheid en wereldbeeld’ betreft. Een verandering van setting zou, lijkt mij, een verandering van de ‘spelregels’ met zich mee moeten brengen. Dus, in dat opzicht zou je altijd open moeten staan voor het denken van een ander.
Echter, ik snap dat je het paradoxaal vindt, want in zeker zin is er ook een paradox. Als we allemaal zoeken naar ‘de waarheid’/werkelijkheid en we staan altijd maar open voor de mogelijkheid van andermans denken, dan kun je nooit ten volle achter je eigen denken staan en is dat eigenlijk betekenisloos. Dus, kortzichtigheid is ergens ook een soort bescherming naar jezelf toe om je eigen waarheid te waarborgen en betekenisvol te laten blijven. Is het dan een valkuil? Nee, in zekere gevallen is het dus een soort ‘kracht’ (al vind ik dat raar klinken bij het woord ‘kortzichtig’). Dus, als je een dik tevreden kikker bent, laat die schildpad dan inderdaad maar kletsen. Enige wat ik dan wel vind, is dat je de schildpad niet mag uitlachen omdat hij er een andere werkelijkheid op na houd, maar ook dat verschilt natuurlijk weer per persoon.
Als de kikker echter niet tevreden is, dan zou die schildpad wel zeer welkom zijn natuurlijk. Ruimdenkend zijn is nooit een verplichting – hooguit iets wat anderen soms van je hopen/verwachten, maar aangezien je voor jezelf leeft hoef je daar niets mee te doen.
Trouwens, ik bedenk me net… Er zijn zoveel soorten kikkers en schildpadden. Misschien zit kikker 1 niet op schildpad 1 te wachten, maar staat hij wel open voor het verhaal van schildpad 8. Ik denk niet dat er een generalisatie is te vinden hier, maar dat het gewoon net aan de deelnemers van een ontmoeting ligt hoe de ontmoeting zal verlopen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie overdenkingen Roos.
Het grootste deel ben ik het mee eens.
Het begin… van klein naar groot is het eigenlijk hè, naar metafysisch. In mijn optiek niks anders dan een grotere put. Dus waarom zou dat de spelregels moeten veranderen?
Welke spelregels hebben we het eigenlijk over? Die van jezelf of die opgelegd worden?
En aangezien je voor jezelf leeft zeg je… Hmmmm, aan de ene kant wel. Aan de andere kant… zie jezelf eens voor je als alleen op de wereld…Ho stop, niet reageren hierop! Leuk, daar ga ik een volgend blogje aan wijden! x
LikeGeliked door 1 persoon
Petra,
Ik volg het interessante gesprek tussen jou en Roos. Het is interessant om de redeneringen te volgen en standpunten te lezen.
Mijns inziens, kunnen jouw vragen en overdenkingen op twee niveaus bekeken worden.
Je kunt de “kikker en de schildpad” bekijken op werelds niveau (maatschappij). Dan is de ene put inderdaad wat groter dan de andere, maar het blijven putten. Daar is kortzichtigheid inderdaad heel relatief.
Je kunt het ook bekijken op spiritueel niveau (waar ik vooral naar verwijs), zonder putten. Bevrijding van of ontsnappen uit putten. Niemands regels, niet van jou en niet van mij. Hier is kortzichtigheid heel schadelijk, maar het blijft natuurlijk een keuze.
Voor mij voelt het aan alsof je het meer over het wereldse niveau hebt. Ik had al die indruk toen je reageerde op mijn commentaar. Toch had ik de indruk, door jouw vorige berichten, dat je meer op het spirituele niveau bezig was. Maar ik kan me natuurlijk ook vergissen.
Plato’s allegorie was ook op het hogere niveau bedoeld. Met name, dat wat wij denken te zijn en te ervaren, misschien wel eens grondig fout zou kunnen zijn. In dezelfde lijn neem ik de “kikker en de schildpad” op.
Ik denk (kan verkeerd zijn 😉 ) dat we hier rekening moeten mee houden, anders kunnen we naast elkaar praten met een verschillend niveau in gedachten.
Vriendelijke groet x
LikeGeliked door 3 people
@Internettoerist.
Ik noem mezelf altijd chronisch verdwaald, schreef ik van de week bij Nanno.
Je hebt helemaal gelijk; ik benader het/alles vanuit verschillende invalshoeken. En dwarrel zo’n beetje alle kanten heen. Meestal reageer ik op anderen met een andere kant van het verhaal omdat ik ook zoveel kanten zie. Een ware eclect hahaha.
Bij mij vergeleken is een elastiek nog een houten hark. 😉 Opvallend genoeg geldt dat zowel mentaal als fysiek, dus het zal wel aanleg zijn en bij me horen, denk ik dan maar. 🙂
En natuurlijk ‘ken’ ik Roos van haar blog en reacties goed genoeg om te weten dat ook zij vele kanten heen overdenkt. Dat vind ik nou juist zo leuk.
Ik zie het dus niet in de zin van goed of fout gedacht maar meer dat er zoveel manieren zijn om dingen te overdenken.
Plato’s allegorie… Sja, wat is fout? Als ik in die grot zit; weet ik veel!
Zitten we nu in een hele grote ‘grot’? Natuurlijk. Maar ook dan kan ik wat ik voel en ervaar niet fout noemen of verkeerd noemen. Het is mijn ‘grot’!
Zelfs als je meent buiten je grot te kunnen stappen… heb je toch niks anders gedaan dan je ‘grot’ weer vergroot. Of je bent een nieuwe ‘grot’ ingestapt waar je oude ‘grot’ nu inzit. (Als je begrijpt wat ik bedoel haha).
Want of je nou eindelijk ’s een keertje buiten je ‘grot’ leeft, onbegrensd, alles ‘ziet’ wat er te zien valt… hoe kun je dat zeker weten? Je kunt het dénken, maar dat dacht je in je ‘kleine Plato’s grotje’ ook al.
(Wat deze laatste stelling betreft… ben ik reuze benieuwd naar jouw visie!)
X
LikeGeliked door 2 people
Petra,
Dat vind ik mooi, vanuit verschillende invalshoeken. 🙂 Een ware eclect, daar hou ik van. 😉
Dat is (mijns inziens) een gezonde instelling.
Ja, Roos bekijkt ook alles vanuit verschillende invalshoeken. Dat kan ik alleen maar aanmoedigen. De “goed” of “fout” gaat daar niet over. Ik beoordeel jullie standpunten niet. Het valt me gewoon op (naar mijn gevoel) dat je meer naar de wereldse invalshoek verwijst, wat helemaal niet “goed” of “fout” is. Het is gewoon belangrijk om elkaar te begrijpen (denk ik 😉 ).
Precies. Plato zette mensen aan het denken. Heeft hij gelijk of niet? Dat moeten we onderzoeken. Of net niet, als we tevreden zijn men onze grot.
**”Zelfs als je meent buiten je grot te kunnen stappen… heb je toch niks anders gedaan dan je ‘grot’ weer vergroot. Of je bent een nieuwe ‘grot’ ingestapt waar je oude ‘grot’ nu inzit. (Als je begrijpt wat ik bedoel haha).”**
Ja, ik begrijp wat je bedoelt. 🙂 Maar is dat ook zo? Of denk je dat het zo is? Is dat slechts de “grot” vergroten of een “nieuwe grot” binnen stappen? Inderdaad, de ene schildpad is de andere niet. Soms doet een kikker zich voor als een schildpad en dan wordt de put nog kleiner, bekrompener, hoewel men een ‘geloof’ kan krijgen van een ruimere put.
Daarom dienen we dat te onderzoeken. Is het werkelijk een schildpad? Is het werkelijk ruimer dan een put? Dat moeten we onderzoeken. Iedereen dient daar zelf een oordeel over te vellen. Zonder onderzoek, kan men (mijns inziens) daar geen oordeel over vellen. Tenzij men wil geloven of denken.
Op zich is in een grot zitten noch goed, noch fout. Daar is op zich niks mis mee. Zijn de mensen in de grot ook gelukkig? Zo ja, des te beter. Maar meestal niet. Men gaat elkaar te lijf, beconcurreert elkaar. Dan gaat het grondig fout, er is lijden. Bij het sterven verdwijnt ook die grot, ook al is men daar gelukkig. Als men de overtuiging heeft dat bij de dood alle ophoudt of dat men naar de “hemel” gaat, is er natuurlijk geen vuiltje aan de lucht. Iedereen is daar ook vrij in.
Mijn visie is dat er wel degelijk iets ruimer is dan gelijk welke put. Wat als de “zee” symbool staat voor het onbegrensde (zonder put)? Wat als de “zee” de wetten van het Leven zelf symboliseert? En niet “iemands wetten”? Dat is mijn visie. Geloven wat ik zeg heeft geen zin, daarom hou ik van kritische, onderzoekende mensen, zoals jij en Roos.
Hoe kun je zeker weten of het werkelijkheid is? Zolang je geen orgasme had, wist je niet zeker wat het was. Eenmaal een orgasme, is er geen twijfel meer. Op dezelfde manier weet je of het werkelijk is. 😉 Iemand kan spreken over orgasmes zonder er één gehad te hebben, dat is een kikker die zich voordoet als een schildpad. Het is aan ons om te onderzoeken of te geloven. Ervaring geeft hier de doorslag, niet het denken, niet het geloof. Dat is mijn visie. 🙂
Fijn weekend ! x
LikeGeliked door 1 persoon
@Internettoerist.
‘Bij het sterven verdwijnt ook die grot..’ zeg je.
Ben je daar zeker van? Kan het sterven niet een (volgende) verruiming van de grot zijn?
Ik vind die zee een mooie metaforische symboliek hebben. Vandaar mijn ultieme sterven in zee denk ik, om weer opgenomen te worden in het geheel.
🙂 Dat orgasme is nog een goed voorbeeld ook. Dus dat deel snap ik; als je het eenmaal weet / voelt / ervaart, dan weet je dat zonder enige twijfel.
Maar dan, maar dan, maar dan.. want is dat dan hét? Of zijn er meer orgasmes mogelijk? Om maar in jouw smakelijke voorbeeld te blijven. 🙂
En hoe weet je dat dan weer zeker?
Je weet dat je iets hebt. Je weet dat je iets weet.
Maar hoe weet je nou wat je niet weet? Wat een kronkelvraag 🙂 🙂 Maar je vat ‘m vast wel.
Bij mij popt dat liedje op .. ‘is that all there is..’ (steeds maar weer door naar het volgende…)
Ik zie dat zo voor me; een beetje genoeglijk achterover leunen, in een fijne schommelstoel, met in je achterhoofd zo’n hè hè, nu weet ik echt alles wat er te weten valt. Zal d’r ooit zo’n moment komen? OF ga ik in zee storten met de frustrerende gedachte… vrouw o vrouw… d’r viel nog zoveel te weten te komen. Heb je aan één mensenleven wel genoeg?
LikeGeliked door 1 persoon
Petra,
Ik ben zeker dat die grot verdwijnt, maar daar ben je natuurlijk niets mee. Je gelooft het of niet. Daarom is onderzoek belangrijk. Dan kan je het zelf “zien”. 🙂
Wat is dan hét? Ja… Dat kan ik niet verwoorden. Het denken kan dat wat het denken overstijgt niet begrijpen. Je kan het wel ervaren. Maar zelfs de “je” en “het” ontbreken, ze zijn één. Het is non-dualiteit. En ik moet toegeven dat ik op een grens stoot waar ik niet over geraak. Hoe noem je die grens? God? Voor mij maakt het niet uit, maar ze is er. Misschien is er niets meer buiten die grens. Misschien is dat wat het Leven ‘is’. Zou ook logisch zijn als je de non-dualiteit in het achterhoofd houdt. Dat is de grens die alles omvat. Alles is één, maar onze “putten” of “grotten” zorgen voor de illusie van “meerdere” (dualiteit).
Nee, het is geen kronkelvraag. 😉 Die grens is het onbegrijpelijke, dus dat weet ik inderdaad niet. Als we dat “God” noemen, kan je God doordringen? Het mag ook een andere naam zijn hoor. 😉
Dus nee, ik weet niet alles. Wat ik wel weet is dat er in werkelijkheid geen “grotten” of “putten” zijn, we creëren ze zelf. 🙂
Maar hier heb je waarschijnlijk ook niet veel aan. 🙂
Nee hoor, ik leun niet voldaan achterover.
😀 Ten eerste verdwijnt dat “ik” en ten tweede: het opent deuren die ik voordien niet voor mogelijk hield. In die “deuren” ga ik nu op verkenning. Kwestie van meer inzicht te krijgen in onze ware aard. En misschien ook in de grens. En daar kan er misschien een verschil zijn in de intensiteit of diepgang van het “orgasme”. Dus ja, misschien zijn er verschillende “orgasmes” (intensiteit) mogelijk, maar ze zullen elkaar niet ontkennen, de essentie blijft hetzelfde.
Zal er ooit een moment komen dat we alles weten? Dat weet ik ook niet. Als we die grens, die we “God” zouden kunnen noemen, doorgronden, dan misschien… 🙂
Dat is jouw keuze, of je gefrustreerd aan je “einde” komt. 😀 Is er wel een einde? Hoort dat ook niet bij die put of grot? 🙂
Als je ontdekt dat je één bent met alles, kan die grot (die beperkend werkt) dan werkelijkheid zijn?
Niet gemakkelijk éé. 🙂 Ik denk dat we er met woorden nooit uit zullen geraken. De enige oplossing (mijns inziens): dat orgasme. 😀 😉
Vriendelijke groet x
LikeGeliked door 1 persoon
“En ik moet toegeven dat ik op een grens stoot waar ik niet over geraak. Hoe noem je die grens?”
Toch weer een grens, dat glazen plafonnetje. Ik noem dat de volgende grot. Vandaar dat wij de grot in de grot zijn. 😉 Voorbij die grens..zou dat lukken?
De rest ga ik nog ’s uitgebreid op kauwen. Ware aard; sja sjemig. Wat is waar en wat is aard?
Nog steeds niet voldaan achterover leunen, hm. Nooit voldaan achterover leunen zal maar je ware aard zijn. #zucht en steun.
Goddank is er altijd nog een noodoplossing. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Een grotere put, ja zo kun je het inderdaad ook bekijken. Dan zou er niets veranderen. ‘Spelregels’ had ik express tussen haakjes gezet omdat ik er geen directe bedoeling mee had. Denk, in deze context, de ‘spelregels van het leven’, maar wie die regels bepaalt… Geen idee. Feit is dat we onszelf een heleboel regels opleggen, zowel persoonlijk als maatschappelijk, terwijl ik denk dat die regels optioneel zijn. Als in, we hebben onszelf afhankelijk gemaakt van onze eigen bedachte regels en kunnen niet meer zonder dat systeem. Stel dat er regels van buiten zijn, ja dat is dan ook opgelegd. Maar, als jij onbewust ‘de regels van het leven’ volgt omdat wij zo zijn geconfigureerd, kun je dan spreken van dwang? Een computer doet zoals wij hem configureren, zich onbewust van alle regels, het ‘gaat gewoon zo’. (Slechte vergelijking, maar wist het even niet anders te benoemen).
Hahaha, Petra is geïnspireerd. Ben benieuwd naar je logje. 🙂 Overigens, ik heb geen idee ‘voor wie je leeft’. Over het algemeen gaat het altijd om ‘ik’, dus is dat een gemakkelijk uitgangspunt. Schrijfze! 🙂
LikeGeliked door 2 people
Hi Roos.
Ik vind die computer wel een goeie vergelijking in de zin dat ik begrijp wat je bedoelt. Wij zijn ook geconfigureerd.. door onze aard en aanleg, cultuur, achtergrond, opvoeding etc.
Zoals ik al schreef in ‘mijn ik en mijn wil’ zijn we denk ik nu eenmaal gebonden en beperkt door onszelf, en door de wereld waar we in verkeren, met alle spelregels die erbij horen. We kunnen erover nadenken. We kunnen zoeken naar onze biassen. Zoals door Kahneman zo geweldig verwoord in zijn boek ‘Thinking fast and slow’.
Leuk Roos; hoe goed jij je verwoordt en dingen overdenkt!
Logje is aan het pruttelen. 🙂
xPetra
LikeGeliked door 2 people
Een prachtige blog weer. (Ik schrijf hier onder mijn andere pseudoniem Morna Brighid http://muirnebrighid.wordpress.com), deze site gebruik ik voor mijn spirituele overdenkingen), mijn andere is domynikhaschrijft, weet je wel met die mooie, soms ondeugende gedichten)
Ja de wereld van Plato en de Chinese wijsheid bevinden zich op metafysisch gebied soms op een ander ‘niveau’, Plato had soms ‘last’ van het feit de dingen sec rationeel te willen verklaren, maar de metafoor appelleert aan diepere waarheden, spreek ons collectief onderbewustzijn aan en/of onze spiritualiteit.
LikeGeliked door 2 people
Leuk, dan ga ik die ook volgen. 🙂
Heet je Morna? Want ik weet nu niet meer hoe ik je noemen moet hoor haha.
Je ondeugende gedichten vind ik geweldig! Stout mét niveau… ik ben er dol op. 🙂
Plato:
Ik denk dat ook ons onderbewuste gebonden is aan…
Zoals ik al net schreef naar Internettoerist; Ik kan proberen buiten de allegorische grot te stappen, ik kan dénken dat ik dat gedaan heb. Maar… hoe weet ik dan of ik niet gewoon in een volgende grot zit?
En…hoeveel Matroesjka grotten zouden er zijn. Zou er een laatste grot zijn? Denk je die te kunnen bereiken? Hoe weet je dat dan, dat je die laatste halte gevonden hebt? Je dacht het immers al zo vaak.
x
LikeGeliked door 1 persoon
Grotten bevinden zich binnenin ons. Deze beelden zijn eigenlijk complex, zoals we zelf zijn. Zijn grotten een deel van wat we hebben opgebouwd, of waren ze er al. In feite als je ‘transformeert’, je buiten de grot stapt kom je in een andere ruimte. Komt er een laatste grot of komt er een open ruimte? Is het mogelijk je vrij te denken, vrij te voelen? Is het allemaal Maya? Of is Maya ook een grot, verpakt in een volgend idee? de grotten roepen vragen op. Je ogen sluiten, oooooooom ‘mantreren’ brengt je dan ook in een idee dat je er niet langer bent, ook dat is Maya. De kikker zoekt het licht, de schildpad ook, beide bewegen ze zich op het tempo waarmee ze zijn gemaakt. Allebei met het het verlangen naar vrijheid, maar wat is vrijheid, zie ook het boek ‘over vrijheid’ van Jiddo Krishnamurti. we zoeken de weg naar vrijheid, ons ware zelf en verliezen ons in beelden, omdat ‘de werkelijkheid’ van ons dagelijks leven ook een grot is, benauwend. We verlangen naar transformatie en het gaat maar door. Zoekt en gij zult vinden is een leugen, we blijven zoeken omdat we geen genoegen nemen met een sluitend antwoord is de geest van Socrates….
LikeGeliked door 2 people
Bedoel je Jiddo Krishnamurti; Freedom from the known’ ? Die heb ik! Zal ‘m weer ’s pakken. In mijn herinnering vond ik hem erg veel nadruk leggen op wat en hoe je moet doen om goed te doen. En wat er allemaal fout is. Het leek een oproep tot activisme voor een bepaalde doelgroep.
Wel een hoop interessante inzichten, dat wel. Ga ’t nog maar ’s bekijken voor ik er meer over afroep. 🙂
We blijven zoeken omdat we geen genoegen nemen met een sluitend antwoord…zou er wel een sluitend antwoord zijn denk je? Een ultiem antwoord? Zoiets als 42 😉
Of zou het zoeken in zichzelf al het antwoord zijn?
LikeLike
Wat ik mij kan herinneren denkt hij nogal door over de consequenties van ee bepaalde gedachtengang. Zolang dat denkproces ‘niet gesloten’ is is dat goed, zodra er antwoorden komen die definitief zij, zit je weer opgesloten in een nieuwe grot. Geen enkel denken vind ik sluitend genoeg om een zoekproces af te sluiten en te denken: nu heb ik het antwoord. Ook Krishnamuti niet, Plato, Kant, Spinoza, de Boeddha, Jezus, (zeker mohammed de onzalinge niet), of Confusius, Krishna, whoever. Ik wil mijzelf niet vastzetten in een denkrichting, geen discipel zijn van enige ‘verheven meester’. Dat zijn over het algemeen mannen. Vrouwelijke wijsheid ligt in het intuïtieve, barmhartige, tedere. Niet in woorden, eerder in beelden uit te drukken.
Ik vind je uitspraak mooi, een wijs Eclect: ‘Of zou zoeken in zichzelf al het antwoord zijn’. Een mooie open vraag die vooral open moet blijven. Een van de meest treffende uitspraken. Respect, Eclect. Inspireert mij om over te gaan bloggen!
LikeGeliked door 2 people
Dankjewel. Wat leuk! Mekaar inspireren is het leuke van WP vind ik.
xPetra
LikeLike
Het is ook leuk om de dingen rationeel te verklaren. Omdat er ook een rationele verklaring is. Ja, op een ander niveau. Vrijwel ieder mens is ‘slachtoffer’ van een betovering, wat resulteert in Plato’ s grot. Eenmaal buiten de grot is er ook het verlangen (bij mij althans) om een rationele verklaring te zoeken.
LikeGeliked door 2 people
Hoe weet je dat dan Zwerver, dat je buiten de grot bent en niet gewoon weer in de volgende grot?
Is er wel een buiten de grot mogelijk?
Is er wel een buiten jezelf mogelijk?
Kun je uit de betovering komen? Of huppel je van de ene betovering naar de andere?
Met als ultieme betovering dat je denk dat je uitgetoverd bent?
LikeGeliked door 1 persoon
De grot betekent voor mij de afgesloten ruimte van de afgescheidenheid. De afgescheiden mens kent alleen het denken en ziet daar van uit de wereld om zich heen. Dat noem ik de subject/object relatie. Oftewel de “ik en de wereld” relatie. (ik en Petra, ik en de buurman enz)
Liefde betekent voor mij het opheffen van iedere relatie. In Liefde schuilt dan ook de adder onder het gras. De mens houdt de subject/object relatie in stand d.m.v. verwachtingen en voorwaarden. (voorwaardelijke liefde)
De enige uitweg uit de grot is d.m.v. de lege spiegel. Door Niets te wórden is er het ‘zien’ dat je alles bent. Maar wees er van bewust dat ik alleen óver deze kwestie kan schrijven, de kwestie zelf (Waarheid) is niet te beschrijven.
LikeGeliked door 2 people
Prachtig verwoord. Het eerste stukje lijkt op het Ich und Du gedachtengang an Buber. Niets worden en alles zijn, prachtig. En waarheid is een oceaan, ondoorgrondelijk. Ondefinieerbaar, doch voelbaar. Niet te vatten, wel te aanschouwen, na te jagen, zonder er grip op te krijgen. Zoals de omhelzing van een geliefde niet te vatten is, maar te bevatten. De leegte vraagt om vervulling, maar wordt vervuld door te geven….
LikeGeliked door 2 people
‘K ga d’r over denken Zwerver. Tx
En de aanvulling van Morna, ook Tx
LikeGeliked door 1 persoon
Rationeel, maar ook emotioneel. het rationele lijkt tastbaar, het emotionele niet tastbaar. Een typische Yin Yang cirkel. Het een kan niet bestaan zonder het ander en zij verweven. Het geeft antwoord en sluit de deur, het stelt een vraag en opent de deur…Bij mij laat de rede vaak een leegte achter. ‘But I still haven’t found what I was looking for’ zingt Bono….
LikeGeliked door 2 people
Leuk!
Dat heb ik ook heel sterk.
Wat heb je aan ratio zonder logos?
Ervaren, voelen, universum. Panta rhei.
LikeLike
Soms kan het zo heerlijk zijn in je putje 😃leuk stukje dank je
LikeGeliked door 2 people
Heel boeiend om even in ieders put te vertoeven. Ik leer ervan. Ik fantaseer er tunnels bij maar we kunnen ook bovenlangs. Dank !
LikeGeliked door 1 persoon
Pingback: Leef ik voor mezelf? – ECLECT