Ultiem sterven

On door EclectinAlgemeen
Ik heb een scenario over mijn ultieme manier van sterven.
Het is prima uit te voeren, het enige kleine maar o zo gewichtige knelpuntje is wanneer.
Nu even niet 😉
Maar als…
.

Dan wil ik een parachutesprong maken boven de Atlantische oceaan.
Hoger dan 3800 meter lijkt me het minimum i.v.m. Accelerated Free Fall.
Net voor de openingshoogte werk ik me uit het beknellende harnas van de parachute.
De adrenalinekick zet in; het besef dat dit toch echt het einde is.
Paniek, angst en schrik maken plaats voor berusting en vreugde.
Ik buitel en dartel als een vrije vogel door de lucht en laat gedachten met de wind meevoeren.
Om dan toch onherroepelijk te pletter te slaan op het het water van de Atlantische oceaan.
Ik zink maar kom weer boven drijven en word door wilde golven alle kanten opgezweept.
Om vervolgens weer te zinken, tot op de bodem van de zee.
Dan kan ik dienen als brandstof voor het maritieme leven.
Na smakelijk geknaag en geknabbel word ik nog dagenlang aan alle kanten uitgescheten.
Maar ook alle shit wordt door het natuurlijke proces weer opgeruimd.
Mijn botten zullen verpulveren en vergaan.
Alles wordt opgenomen in de uitgestrekte wateren.
Gassen stijgen op naar de onmetelijke ruimte.
Uiteindelijk zal ik overal en nergens zijn.

Nou lijkt het me wel wat om vanuit het vliegtuig te worden uitgezwaaid door kroost, kleinkroost en achterkleinkroost, maar misschien is dat teveel gevraagd. Zodra er kleinkroost is kan ik het i.i.g. vragen. 🙂

 

16 gedachtes over “Ultiem sterven”

  1. — Berusting en vreugd die paniek, angst en schrik opzijschuiven —.
    Jouw beschrijving komt in grote trekken overeen met wat er door mij heen ging toen ik op de onbewaakte overweg stond waar een dag tevoren een familielid, 28 jaar jong, in,een geleende auto op de spoorbaan had gestopt,ondanks – of denkelijk beter gezegd dan zij – het knipperende waarschuwingslicht en de doordringende bel. Onvoorstelbaar, zoals hij welbewust (in koelen bloede?),zó nauwkeurig die laatste drie meter moet hebben afgelegd!
    Euthanasie zonder permissie of medewerking te vragen…
    .-

    , ,

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Ja, laten we treinbestuurders niet vergeten, ze zullen heel wat trauma’s moeten verwerken. Ook wanneer een zelfmoordpoging mislukt.
      ..
      Om te eindigen op een minder treurige toon, zou ik je een NS (tijdschrift)reclame laten zien, als ik wist hoe ik hier op WordPress een foto kan zetten. Kun je mij dat vertellen? Anders missschien per e-mail? Groeten.
      .

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

      1. O jee, eerlijk gezegd ben ik zodanig van het geschreven woord dat ik dat nog nooit geprobeerd heb en ook geen idee heb hoe.
        Wellicht komt er een antwoord van een ander. Groeten terug!

        Like

        Beantwoorden

    1. Als jij er voor zorgt dat je het nog heeeeel wat jaar volhoudt voor het zover is maken we d’r een gezellige sprong van.
      Wie weet wordt het zo’n hype dat we met een vliegtuig vol gaan. 🙂

      Like

      Beantwoorden

  5. Ik had een lange tijd het idee dat ik ooit zal sterven door verdrinking. Ik weet eigenlijk niet waarom. Maar ik heb er mijn eigen droom over hoe ik zou willen sterven op gebaseerd. Als ik ooit op het punt kom van ”laat die dood nu maar komen”, dan stap ik in mijn eigen eenpersoons zeilbootje (die ik tegen die tijd moet hebben), en vaar richting Ijsland. Mocht ik bizar genoeg dat over de open zee halen, dan vaar ik lekker door naar Groenland of Canada. Een laatste dooltocht en een laatste strijd tegen de zee zelf.

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  8. Ik ben niet zo van het spektakel, tenminste… zolang mijn lief er nog is. Samen ineengestrengeld de eeuwige slaap aangaan… mocht hij eerder gaan dan ik, dan vaar ik net als Maarten van Denemarken richting Groenland. Mooi om over te mijmeren!

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

Plaats een reactie