Ik haat religie.
Dat heb ik vroeger zo vaak uitgeroepen.
Ken je dat? Dat je je gedachten probeert te benoemen en te kaderen. Ik heb me te pletter gezocht op wikipedia. Waar hoor ik bij? Welke stroming is de mijne? Welk gedachtegoed kan ik onderschrijven? Ben ik een atheïst, een pantheïst, een deïst of een … ?
En dan kom je erachter dat er zo enorm veel mogelijkheden zijn dat er geen eind aan lijkt te komen. En bij alles dacht ik, nee, dit is het niet. Soms dacht ik, het komt in de buurt, maar dan was het ’t toch niet helemaal.
Afijn, lang geleden dacht ik dat ik hatheïst was en vond ik ook dat de term ‘HATHEÏST’ als officiële noemer in woordenboeken opgenomen moest worden. Dat vind ik eigenlijk nog steeds, al ben ik geen hatheïst meer 🙂 . De woorden hatheïst of hatheïsme bestaan nog steeds niet maar wie weet worden ze nog wel eens opgenomen in onze taal. Het zegt in ieder geval een stuk meer dan de gebruikelijke term ‘atheïst’ waarmee (alleen maar) het geloof in een god wordt afgewezen.
Atheïsme kent meerdere elkaar soms overlappende, soms uitsluitende betekenissen, maar het begrip omvat vrijwel altijd de afwezigheid van geloof in een of meer goden. Deze ruime definitie sluit aan bij de Griekse herkomst van het woord ‘atheïsme’ – a- (zonder) en theos (god). (Uit Wikipedia)
Ik zie het als een overtreffende trap: theïsme < atheïsme < anti-theïsme < hatheïsme.
Wat maakt het je uit hoe je het noemt, of hoe je jezelf benoemt, kun je je afvragen. Sja, al die terminologie bestaat toch niet voor niks, denk ik dan. We hebben behoefte aan woorden om onze gedachten te ordenen en aan andere mensen over te brengen. Hoe beter en specifieker het woord hoe beter dat lukt.
Ben ik nog steeds hatheïst?
Nee hoor, allang niet meer.
Dat ging heel langzaam aan. Het begon met de vraag aan mezelf: wat haat ik nou eigenlijk precies aan theïsme?
Wat is haat? Is dat ergens een hekel aan hebben of gaat dat nog verder?
De volgende stap was het besef dat ik helemaal geen zin meer had om te haten. Haat werd gewoon een hele vervelende emotie waar je alleen maar last van had. Zomaar, lang geleden, op zomaar een dag, was ik er klaar mee: Geen gehaat meer.
Toen werd het ‘hekel aan theïsme’.
Kwam weer die vraag op de proppen; ‘waar heb ik dan precies zo’n hekel aan?‘
Toen ik wat genuanceerder ging nadenken waren de antwoorden helder.
Ik had (en heb) een hekel aan geweld, onderdrukking, uitbuiting, machtsmisbruik, dogma’s, doctrines, discriminatie, racisme en doofpotten.
En ja, dit zijn allemaal kwesties die in de gevestigde religies helaas geen onbekende begrippen zijn.
Maar eigenlijk heb ik vooral een probleem met de manier waarop ‘religie’ misbruikt is, want religie kan zélf niks doen. Het is maar een woord om iets te omschrijven. Dat misbruik is gedaan door mensen. Dat kan ik die mensen aanrekenen maar kan ik dat ook religie an sich aanrekenen?
Is religie of theïsme onlosmakelijk verbonden met die vreselijke praktijken of kan ik dat loskoppelen? Was de vraag die zich vervolgens aandiende.
ECLECT 
Ben benieuwd naar het antwoord op je laatste vraag. In een volgend blog?
LikeGeliked door 1 persoon
Jazeker! 🙂
LikeLike
Is het misschien een idee om het gevoel (het geloof?) dat achter dat “theïsme” zit, los te koppelen van het woord “theïsme” en dan dat woord “theïsme” te verwijderen, zodat je zelf voor jezelf, los van een theïstische kudde, aan de slag kan met dat gevoel/geloof?
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat is het. Het klinkt of lijkt zo simpel. Maar in de praktijk is het best wel lastig.
LikeLike
Ik wijs religie waarbij het geestelijke gezag uitwendig wordt gehoorzaamd en gevolgd, ook af. Maar tegelijkertijd ben ik overtuigd dat het verschijnsel alleen ‘de mist’ ingaat waar het om menselijke woorden en boodschappen gaat, en niet om innerlijke overtuiging. Daarom ben ik een universeel gelovig of liever: ‘wetend’ mens, die zich bewust is dat alle religies vanuit dezelfde geestelijke bron zijn geschapen en allemaal verschillende aspecten van de spiritualiteit belichten. Wat ik aan geestelijke uitspraken tegenkom, toets ik intuïtief en vanuit mijn ziel op juistheid, die ik vervolgens kan eigen maken. en daarom kan ik ECLECT wel begrijpen. En ja, mijn universele bron heeft ook een universele hekel aan ‘geweld, onderdrukking, uitbuiting, machtsmisbruik, dogma’s, doctrines, discriminatie, racisme en doofpotten, want allemaal menselijk producten die bij de gratie van de aardse dualiteit bestaan en de bron heeft dat toegelaten om de mens te laten leren dat hij onvoldoende bewustzijn heeft ontwikkeld en opgebouwd.
LikeGeliked door 1 persoon
Hemeltjelief, dat ik je lees en dan denk.. ja, ja, jaaaa, ja…
Wat fijn om te zien.
Je noemt het universele bron; mooie benaming!
Ik ben nog zoekende naar een naam. Gewoon omdat ik het fijn vind om er een naam aan te geven en universele bron niet lekker ehh bekt zeg maar.
Ubro schiet me nu in het hoofd, haha.
Wie weet..
LikeLike
Interessant relaas, ik heb enkel een hekel aan narcisme iets wat veel voorkomt in religie een gevoel van verhevenheid, het beter weten dan een ander of een ander iets op willen leggen bah. Niemand kan vertellen wat er gebeurd na je dood ook een (h)atheïst niet daar houdt ik het op. Ik heb zo mijn ideeën er over maar niemand hoeft daar naar te luisteren of het over te nemen. We kunnen namelijk heel goed voor ons zelf denken; iets klakkeloos overnemen omdat anderen dat ook doen vind ik stompzinnig kuddegedrag.
LikeGeliked door 1 persoon
Narcisme, bleh, daar heb ik ook een hekel aan. En dat verhevene ligt een beetje verscholen in de vraag waar ik naartoe ging. Of die negatieve kanten met religie verbonden zijn of een menselijk bijproduct.
Mooi zo dat je geen kuddedier bent.
Voor mij is dat het belangrijkst; dat je je eigen ideeën vormgeeft. Omdat we m.i. ook inderdaad allemaal zélf prima daartoe in staat zijn.
Misschien ben jij ook wel een eclect. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien ben ik ook wel een eclect ja voldoe ik aan de omschrijving daarvan?
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, ik denk dat dat het belangrijkste punt is; dat je dat zélf bepaalt.
Ik zou het wel enorm leuk vinden!
Een belangrijke reden voor mij om dit blog te beginnen was dat ik besefte dat ik blijkbaar tot een nieuwe vorm van religie was gekomen en me afvroeg of er nog meer mensen waren die zo voelden.
Verbinden met andere mensen en met elkaar en van elkaar leren is denk ik een hele menselijke behoefte.
LikeLike
Ik denk trouwens een bijproduct van de mens en dat het geen moer te maken heeft met religie maar met angst en ego
LikeGeliked door 1 persoon
JA. Zo zie ik het ook. Maar dat heeft wel even geduurd voor ik tot dit ‘bevrijdende’ inzicht kwam. 😉
LikeLike
Op het gebied van levensbeschouwing ben ik nooit zo bezig geweest met het zoeken naar een label. Ik kwam er op een dag min of meer achter dat ik mijzelf een humanist wil noemen. Op andere gebieden ben ik veel meer op een zoektocht naar ‘het juiste label’.
Wat is het verschil tussen anti-theïsme en hatheïsme?
LikeGeliked door 1 persoon
Zonder zoeken toch een label gevonden haha.
Ik snap het, dat niet willen labelen. Ken het gevoel. Maar toch, maar toch..
is er ergens deep down toch een behoefte om te kijken waar je staat qua opvattingen. En dat vergelijkt met anderen.
En dan als vanzelf toch weer in labeltjes terechtkomt.
Het maakt gesprekken nu eenmaal makkelijker als je dingen specifieker kunt benoemen.
Zo ook het feit dat jij jezelf ‘Humanist’ noemt. Daardoor begrijp ik direct waar jij ongeveer staat qua opvattingen.
Ik zie mezelf ook als humanist. Vind ook dat humanistische waarden voorop moeten staan bij al onze menselijke omgang.
Maar ik mis daarbij ‘iets’. Dat beetje extra.
Vandaar.
Het verschil tussen anti en haat ligt in de bijbehorende emotie denk ik.
Je kunt ergens tegen zijn zonder het te haten.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben het met je eens dat labels nuttig zijn. Daarom noem ik mijzelf ook veganist en feminist. Ik zou ook kunnen zeggen ‘ik ben mens’. Het gesprek over bepaalde dingen en het begrip van mensen wordt makkelijker wanneer we dingen een naam kunnen geven en het vanuit een bepaalt vertrekpunt erover kunnen praten. Steeds weer vanaf een ‘niets/alles’ beginnen is ook zo ingewikkeld/vermoeiend..
In mijn belevingswereld zit er bij anti ook emotie. Maar misschien kun je ook rationeel anti zijn. Ik vind het een interessant punt. Heb er geen antwoord op zelf. Ga over jouw antwoord nadenken.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi stuk en heel herkenbaar. 🙂
Toen ik nog overtuigd “wetenschapper” was, kon ik mezelf ook onder die noemer van “hatheïst” plaatsen. Net zoals bij jou is mijn visie in de loop der jaren veranderd.
“Is religie of theïsme onlosmakelijk verbonden met die vreselijke praktijken of kan ik dat loskoppelen?” Dat is een goeie vraag. Mijns inziens hangt het ervan af wat die religie of dat theïsme onderwijst. Als die religie of dat theïsme gebaseerd is op een leer vol haat en discriminatie (zoals er vandaag vele zijn), dat zullen die vreselijke praktijken er onlosmakelijk mee verbonden zijn.
Als die religie of dat theïsme gebaseerd is op een leer vol liefde en eenheid (zoals er een paar zijn), dan zijn die vreselijke praktijken afhankelijk van de “leraar” die de leer verkondigt. Maar tevens is het ook de verantwoordelijkheid van het individu (de leerling) om een kritische houding aan te nemen tegen over de leer. Elk heeft bij zijn geboorte de rede en het geweten meegekregen (de meesten toch, denk ik 😉 ). Het is aan het individu om daar gebruik van te maken. Het is dus zoals je zegt: een leer op zich doet niks. Het is de mens die die leer interpreteert, die “doet”. Het individu verschuilt zich dan achter een tekst om zijn eigen kwaad bot te vieren, want zijn daden zijn zijn verantwoordelijkheid, niet die van een tekst. En die teksten (geschreven door een mens) worden vaak gemanipuleerd naar eigen profijt (egoïsme).
Dus… Mijns inziens, als het individu kritisch genoeg is en zijn gezond verstand gebruikt, kunnen die vreselijke praktijken losgekoppeld worden. Jammer genoeg zijn mensen vaak niet kritisch naar de leer die ze ingelepeld krijgen. Zelfs in onze “moderne” tijd schieten de kwakzalvers (“healers”, “mediums”, “waarzegggers”, “aurahealers”,…) met hun volgelingen als paddestoelen uit de grond. Het ziet er dus niet zo goed uit voor de mensheid.
Vriendelijke groet
LikeGeliked door 2 people
Bedankt voor je zeer uitgebreide antwoord!
Het geeft me veel ‘food for thought’.
Kan het gelukkig ook nog een paar keer teruglezen 🙂
“Dat is een goeie vraag. Mijns inziens hangt het ervan af wat die religie of dat theïsme onderwijst.”
Schreef je. (Ik zou het cursief willen zetten voor leesgemak, maar weet niet hoe.)
Ik vraag me af of je dat zo kunt stellen. Of ik er wel zeker van kan zijn dat die religie dat onderwijst omdat het theïstisch zo bedoeld was of dat de oorspronkelijke visie door mensen is aangepast en gewijzigd om een ander doel te dienen.
Is dit het oorspronkelijk verhaal of niet maar is er nog iets te vinden over de oorsprong, kan ik er nog een oorspronkelijke visie uithalen? Zijn gedachten die ik heb als ik bepaalde dingen lees.
Dus ja, het is de mens die doet en al dan niet een leer volgt. Dus zal ik zelf moeten bepalen of een leer mij ligt.
Maar wat ik als ik stukjes van die leer kan onderschrijven maar niet de gehele leer?
Het belang van een kritische houding ben ik het ook helemaal mee eens.
Dat vind ik ook een gemis bij de huidige grote religies. Dat men geacht wordt blind te geloven en lastige vraagstukken als ‘Gods ondoorgrondelijkheid’ betitelt.
Kwakzalvers. Eerlijk gezegd; ik weet het niet.
Ik weet bijv. niet of een aurahealing wel of niet mogelijk is. Maar als iemand dat gelooft en het gevoel heeft dat het een positieve uitwerking heeft (al is het placebo) waarom dan niet?
‘Het ziet er niet best uit voor de mensheid’ zeg je.
Maar waarom dan? Ik denk dat het het belangrijkste is of een ‘kwakzalver’ een positieve intentie heeft en dat er positieve resultaten behaald worden voor de betrokkene.
Als dat zo is, dan ziet het er toch heerlijk rooskleurig uit voor de mensheid?!
🙂
LikeGeliked door 2 people
Ja, ben ik het met je eens, als iets met een positieve intentie gebeurd zie ik het niet als jwakzalverij maar ern positieve energie die mogelijk ergens,toe leidt. Onderschat nooit de kracht van geloof of goede gedachten dat is wel degelijk stress verlichtend en dus heilzaam. Denk maar ah placebo_effect.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet ook niet hoe je in een reactie iets cursief kunt plaatsen, onderlijnen of dergelijke… Zou wel handig zijn. 🙂
Ja, dat bedoel ik. 🙂 Daarom had ik tussen haakjes “geschreven door een mens” toegevoegd. De mens zal in de meeste gevallen de oorspronkelijke leer vervormd hebben. Daar ben ik het volledig mee eens. In die zin kan de leer (vervormd) een heel negatieve boodschap verspreiden en veel kwaad doen bij goedgelovige mensen.
Ja !! 🙂 Mijn blog heb ik opgestart om de originele leer terug te halen. Om vergissingen recht te zetten. Dus, ja, als je diep genoeg graaft en onderzoekt, ben ik ervan overtuigd dat je de originele boodschap kan terughalen. Soms moet je wel heel diep graven.
Volgens mij is een leer in oorspronkelijke vorm compleet. Er zijn geen stukjes die maar gedeeltelijk passen. De stukjes die niet passen, zijn mijns inziens, vervormingen. Daarom is het goed om te graven naar de oorspronkelijke versie. Ik heb zo een bericht geschreven over hoe ik een afkeer kreeg van Christus en terug uit kwam bij Christus, maar dan de oorspronkelijke. 🙂 Totaal vrijblijvend, hieronder de link:
https://dewaarheidvolgensinternettoerist.wordpress.com/2015/11/22/van-christus-naar-christus/
Op zich, als de kwakzalvers een positieve uitwerking hebben, ben ik er ook niet tegen. Het probleem is dat het vooral om geestelijke manipulatie gaat, waarbij veel geld uit de zakken gehaald wordt en de volgeling geheel onderdanig gemaakt wordt. Dat brengt op lange termijn misbruik voort. Het kan positief overkomen, maar de onderliggende bedoeling en effect op lange termijn is mijns inziens, heel negatief.
‘Het ziet er niet best uit voor de mensheid’, zeg ik, omdat, als men zich zo gemakkelijk laat manipuleren door een kwakzalver, er van een kritische houding geen sprake is. Men blijft op die manier goedgelovig, zonder enig onderzoek. Als de “moderne” mens al zo manipuleerbaar is, hoe zullen we ooit van die wreedheden afkomen bij bepaalde leringen? Als de grote massa zo naïef is, zullen die paar mensen die de wereld kunnen veranderen nooit gehoord worden. Geen wonder dat Jezus gekruisigd werd! 😀 Het is gemakkelijker om een workshop te volgen, een “certificaat” te krijgen en zich dan heel “speciaal” te voelen. Als we een betere wereld willen, dan moeten we vooral niet “speciaal” willen zijn en vooral kritisch onderzoeken, denk ik. Er zijn zelfs kwakzalvers die mensen wijs maken dat een zware ziekte enkel voor de uitverkorenen is. Een gezond mens is dus niet uitverkoren, niet “speciaal” genoeg. Tja… Begrijp je wat ik bedoel? 😀 Voor mij is dat niet positief. Ook hier heb ik een bericht over geschreven. Totaal vrijblijvend:
https://dewaarheidvolgensinternettoerist.wordpress.com/2015/10/11/de-dwaling-van-het-ego/
Ik hoop dat je af en toe een bericht op mijn blog leest. Dan zal duidelijker worden wat ik bedoel en hoe belangrijk de originele leer is. Ik hoop dat je vooral blijft graven, er kunnen misschien grote verrassingen opduiken. 🙂
Vriendelijke groet
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel voor je linkjes!
Nog heel wat leesvoer voor me, zie ik.
Ik verheug me alvast op de verrassingen.:-)
Wat kwakzalvers betreft begreep ik later, toen ik op je site geneuzeld had en wat discussies daarover las, dat daar een achtergrond meespeelt.
Ik hang de idee aan dat positieve intenties de basis zijn in het verhaal. En dat een positieve intentie per definitie een positieve uitwerking moet hebben.
Terwijl ik dit opschrijf bedenk ik dat er met de beste intenties de meest verschrikkelijke misdaden zijn gepleegd; heksenvervolging, kruistochten e.d. Ik kan me indenken dat die mensen oprecht dachten ‘goed’ te doen. Waarmee mijn stelling alweer onderuit is.
Komt het er dus op aan wanneer we iets als ‘positieve intentie’ kunnen labelen.
Als iets alleen maar een positieve intentie kan zijn als het gevolg positief is, loop ik ook vast. Dan zegt het niks meer over de intentie maar alleen nog iets over het resultaat.
En nu… is mijn hoofd aan het borrelen. En bedenk ik heel veel, met ‘ja maar’ achtige toestanden.
Ik ga er op verder kauwen. En zal er nog op terugkomen. Misschien in een logje.
Tx.
LikeGeliked door 1 persoon
Een hatheïst, geweldig bedacht!
LikeGeliked door 1 persoon
Voor het eerst maak ik kennis met de uitdrukking ‘ eclectisch / eclect .’
Geruime tijd wil ik, heel bewust, nergens ( meer ) bij horen en daardoor hoor ik overal bij. 😉
‘Voorbij de hokjesgeest op weg naar wijsheid.’
Met een groet van ‘ een eclect ‘. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Hi Carla. Wat een fijne reactie. Ik ken dat gevoel, niet willen uitsluiten maar insluiten. Zoiets.
Ik heb me scheel gezocht in bestaande religieuze visies voor ik tot de slotsom kwam dat ik blijkbaar tot een nieuwe lichting behoor. Daarom was ik deze site begonnen, ik vroeg me af of meer mensen dit zo voelen.
Fijn, dat je reageerde!
Zo leuk om een mede eclect te ‘ontmoeten’ 😉
Enneh, heb je ook een blog? Ik klik op je naam, maar er gebeurt niks. Doe ik ’t niet goed?
LikeLike
Nee, ik heb geen blog, beste Eclect. Moest wel glimlachen omdat je zegt: ” Ik klik op je naam , maar er gebeurt niks.”…..De leuke manier waarop je je uitdrukt, zette me evenwel ook aan het denken…..’Carla’, ‘eclict’……je klikt erop en er gebeurt niks. Waarmee meteen duidelijk wordt ( min of meer ) dat een naam of label inderdaad niks hoeft te zeggen. Wat mogelijk wel wat gaat zeggen is hoe de persoon, dat geldt voor een ieder die zich beweegt op internet, zich uit en iets laat zien van wat hem of haar bezig houdt.
Ben overigens verrast dat ik bij het klikken op jouw naam een site tegenkwam waarop jij wilt laten zien wat je bezig houdt. Ik zal je met plezier gaan volgen.
Het trof mij dat je jezelf een aantal vragen voorlegde en overdacht om vervolgens te komen tot waar je kwam.
Zelfreflectie, mooi.
Ben ook wel nieuwsgierig naar het vervolg op je laatste vraag.
Mag ik je vragen of je bent opgegroeid binnen een religieuze stroming? Voel je vrij om hier wel of liever niet op in te gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Hi Carla,
Ik heet Petra. Heb het bij ‘over’ gezet. Ik wilde mijn site eclect noemen en het bloggen gewoon onder mn eigen naam doen, maar dat heb ik (ook ;-)) nog niet voor elkaar gekregen.
Je bent een doordenker, haha, en gelukkig met humor.
Jezelf goed uitdrukken op schrift lijkt zo gepiept maar ik vind het best moeilijk. Dingen kunnen anders opgepakt worden. Soms is een woordje teveel of te weinig al genoeg om een ‘verkeerde’ indruk te geven. (Zoals bijv. hier in de reactie van zwerver)
Ik probeer een gedachtegoed uit te dragen, met een ratelend hoofd, omdat ik het nog niet helemaal gevormd heb. En omdat ik veel dingen wel kan bedenken maar nog niet goed kan verantwoorden of beargumenteren.
Ik ben ervan overtuigd dat er meer mensen eclect zijn en al een stuk verder zijn op dit pad dan ik. Die hoop ik hier te vinden.
Ik dacht dat mijn achtergrond wel uit dit logje bleek. Nu ik teruglees zie ik dat ik er nog wel wat meer over kan uitleggen. Dat zal ik in het volgende logje doen.
Tx!
LikeGeliked door 1 persoon
Om iets te haten is er erkenning nodig. Iemand die religie haat, erkent die tegelijkertijd ook.
Je moet er maar bezig mee willen zijn!
LikeLike
Daar heb je zeker een punt. Vraag me af of je het hele blog gelezen hebt of alleen de titel.
Ik wil blijkbaar wel graag met religie bezig zijn.
Gelukkig zijn we daar allemaal vrij in. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Tsja, dan rest mij niets anders dan om je veel plezier te wensen met religie.
Religie wordt zelfs misbruikt in je opinie. Dat duidt op een gebrek aan inzicht in het verschijnsel mens in relatie met Alles. Religie (als in het geschreven woord) is niets meer dan een verzameling denkbeelden. Denkbeelden zijn als benzine; ze verdampen waar je bij staat. En ze kunnen erg explosief zijn.
LikeLike
Kun je mij uitleggen hoe ik het misbruik. Een gebrek aan inzicht, sja.. dat kan. Maar ik sta open voor aanvullingen daarop.
LikeGeliked door 1 persoon
Je begrijpt me verkeerd. Je schrijft: Dat misbruik is gedaan door mensen. Ik bedoel dus niet dat jij religie misbruikt, maar dat jij misbruik constateert.
Religie kan niet misbruikt worden. Interpretatie van religie geschiedt altijd op het niveau van de lezer. Geïnitieerden zullen anders begrijpen dan literalisten. Literalisten misbruiken religie niet, zij weten niet beter. Je kan een blinde niet verwijten dat hij niks ziet.
LikeGeliked door 1 persoon
Owwww, je bedoelde.. ‘misbruikt in jouw opinie’.
Hm, ‘religie kan niet misbruikt worden’ zeg je.
Ik zie (om maar een voorbeeld te noemen) het doden van iemand omdat diegene een andere religie aanhangt of dezelfde religie op een andere manier invult, op grond van bepaalde religieuze teksten, als een vorm van misbruik.
M.i. zou religie ons moeten verbinden, verheffen. Onze hoogste ethische waarden doen naleven.
Daar past het doden van een ander mens simpelweg niet bij.
Ik verwijt een blinde niet dat hij niks ziet. Maar als hij met zijn stok wild om zich heen gaat slaan vind ik dat wel verwijtbaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Religie verbindt niet, dat is een misvatting. Je streeft dan na om met gelijkgezinden overeenstemming te bereiken. In jouw streven is dat de hoogste ethische waarden na leven.
Ik doe juist géén ethische waarden naleven. Jij en ik zijn dus voor altijd uitgesloten voor elkaar.
We zijn weer mooi klaar met die religie!
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, ik denk dat ik je punt begrijp.
Als verbinden zie ik streven naar harmonie. Dat kan m.i. ook een ‘agree to disagree’ zijn.
Al bedenk ik me nu weer… dat ik in gesprek een een gelovige ben geweest die met stelligheid het ‘niet tot de vader dan via jezus beweerde. En ik maar niet kreeg uitgelegd dat dat voor mij een ‘je bent niet goed genoeg‘ betekende. Waarna diegene wel ‘agree to disagree’ kon roepen, of ‘het is niet kwetsend bedoeld’ maar dat klaarde toch voor mij de lucht niet.
Als dat een punt is wat je wilt maken snap ik je. Maar dan heeft het meer te maken met de ruimte of het respect wat je anderen laat dan met het bezig zijn met religie. Want je kán stellige beweringen poneren maar het hóeft niet.
Harmonie nastreven is in mijn optiek een hoog ethische waarde. Ook vind ik woorden als ‘hoog’ of ‘hoogste’ waarden lastige woorden om mee om te gaan, alsof daar ook alweer een rangorde in zou zitten. Maar ik weet simpelweg niet hoe ik het anders of beter zou kunnen beschrijven.
Ons discussiepunt ligt dus denk ik in de term ‘met gelijkgezinden’ als je dat uit jouw tekst weghaalt, wat dan?
Zoals jij het stelt klinkt het alsof religie dus per definitie een overeenstemming breker is.
Maar dat heb jij er dan toch zélf van gemaakt? Dat is dan toch een keuze die jij maakt? En van mij hoef je helemaal niks na te streven of te leven. Weet ik veel. Misschien ben ik ook op een dag wel klaar met dat gestreef. Maar voor nu, zit ik hier, op dit punt.
Het hoef m.i. geen overeenstemming – of harmonie breker te zijn.
Het klinkt alsof je me zegt dat jij en ik zijn uitgesloten voor elkaar omdat ik van rood houd en rood is nu eenmaal een rotkleur.
Maar hé, misschien heb ik je weeeeer niet helemaal goed begrepen. En je had ook kunnen denken ‘wat kan ’t me schelen’ maar blijkbaar voel je wel de behoefte om erover van gedachten te wisselen. Anders schreef je ’t niet toch?
En dat juist géén ethische waarden naleven schreef je ook niet zomaar zo stellig. Misschien wil je dat ook nog uitleggen?
LikeGeliked door 1 persoon
Ethische waarden bevatten de mogelijkheid van het tegendeel. Met het “Gij zult niet doden” roep je ook het tegendeel (Gij zult doden) in leven. Jij schrijft dat je harmonie na streeft. Dat doe je dus niet door de polariteiten op te roepen. Met ieder oordeel over goed of slecht schep je tegelijkertijd het tegendeel. Zo zit onze wereld dan ook in elkaar: bestaande uit tegendelen.
Gelijkgezinden vinden elkaar in de tegendelen (polariteiten). Dat kenmerk zien we dan ook weer terug in religie. Zet een groep gelovigen bij elkaar en voor je het weet is er een schisma. Kijk naar de christenen die in dezelfde God geloven en al weer 2000 jaar in verdeeldheid weten te leven. (Eigenlijk ook weer een prestatie)
Harmonie, verbinding, groter geheel (of hoe je het ook noemen wil) na streven is zinloos.
Er zijn mensen zo hardnekkig naar dat grotere geheel aan het streven dat ze zelfs beweren dat ego niet bestaat. Terwijl je maar je ogen hoeft open te doen om het overal te zien. Men blijft maar dwalen in de overtuigingen. Het is dan ook niet zo dat de kwestie waar we het over hebben zo moeilijk is of moeilijk bereikbaar is. Het is de mens zélf die zo graag van dwalen houdt. En daar kom je uit bij religie.
Denk niet dat ik tegen religie ben. Als het geen religie is dan dwaalt men weer in meer aardse overtuigingen zoals socialisme of andere ismes.
Jij en ik zijn niet uitgesloten voor elkaar. Mensen sluiten elkáár uit. Omdat zij niet weten wat Liefde is. Of omdat ze een verkrampt idee hebben van Liefde.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik merk dat je een treetje bent afgedaald zodat ik je beter kan begrijpen, dankjewel daarvoor.
Als ik je goed begrijp heb je 7 stellingen:
1. Het probleem van dualistisch denken
2. Religie = schisma = problemen (= in de zin van leidt tot)
3. Harmonie nastreven is zinloos
4. Hardnekkig streven naar egoloosheid terwijl je overal ego ziet
5. We dwalen in overtuigingen omdat we daarvan houden en komen zo bij religie uit
6. Je bent niet tegen religie want gedwaald wordt er toch wel
7. Liefde is het sleutelwoord
Mijn antwoorden:
1. Ja, ik ken dit euvel. Heb er mee geworsteld. Brengen wij dualiteit in het bestaan door ons denken? Of is het leven aan de basis al dualistisch? Kan ik door niet meer dualistisch te denken een einde maken aan het goed en kwaad principe? Roep ik polariteit op door harmonie na te streven en los ik dat op door daar niet meer naar te streven? Ik heb het geprobeerd. De boeddhistische visie; egoloosheid, leegheid, geen streven. Maar wel compassie. Maar toen raakte ik in de knel. Want waarom zou ik dan wel compassie hebben? Dan roep ik toch ook weer niet-compassie op. Dus als ik het doortrek op alle fronten, vervalt ook compassie. Wil ik compassieloos leven? En wat bleef er van mij over zonder mijn ego? Ik wil een ‘ik’ hebben, ik ben dolgelukkig met mijn ‘ik’, die met andere ‘ikken’ van gedachten kan wisselen. Het is een ‘ik’ die voelt en denkt en van gedachten kan veranderen.
Dus het kan, dat ik het principe nog niet goed genoeg snap. Of dat het gewoon (nog) te hoog gegrepen is.
En ik zou willen dat ik het dualisme probleem kon loslaten, of wegpoetsen, of oplossen, maar ik krijg het niet voor elkaar. En zolang ik het niet voor elkaar krijg zal ik er iets mee moeten. Er is dualiteit in mijn bestaan. Dus wordt het een keuze, en kies ik voor compassie en harmonie. Zodra ik een betere keuze kan maken zal ik dat direct aangrijpen.
2. Dat is het vraagstuk waarmee ik mijn Hatheïsme post afsloot, in mijn volgende post zal ik daar op ingaan.
3. Je stelt dit maar je vervolg is geen onderbouwing. Misschien was het voorgaande dualisme euvel de onderbouwing, dan zie 1.
4. Hardnekkig. Dat zegt wel iets. Je mag het van mij ook weglaten. Ik ga er vanuit dat de mens die naar het ‘grote geheel’ streeft dat niet uit hardnekkigheid doet maar oprecht en met de beste wil van de wereld. Of het werkt, of helpt of goed of slecht is.. is vers twee. Ik weet het werkelijk niet. Ik krijg het niet voor elkaar, dat weet ik wel. En ik zou niemand in de weg willen staan die het wil proberen, dat weet ik ook.
Het lijkt me fantastisch als iemand het voor elkaar zou krijgen. Ik heb me wel afgevraagd of het mogelijk is dat er mensen zijn die werkelijk ego loos zijn en hoe ik daar dan achter zou kunnen komen, want op het moment dat iemand het zegt te zijn is ie het al niet meer. -met rollende ogen-.
5. Ja, ik vind dat prima. Laat mij maar dwalen in overtuigingen. Dat doen we allemaal, ook jij. Wat moeten we anders?
Ik kan hooguit erkennen dat ik dwaal, dat het mijn overtuigingen zijn. En jou de ruimte geven om in je eigen dwalingen te verdwalen.
Ik dwaal naar (mijn vorm van) religie. Niet iedereen zal dat zo hebben. Dus m.i. kun je niet stellen ‘daar kom je uit bij religie’.
6. Ik vind veel ‘meer aardse overtuigingen’ allemachtig prachtig. Het is fijn dat er ismes zijn haha. Dat we ons kunnen spiegelen en lering uit kunnen trekken. Het één sluit m.i. het ander niet uit. Ik vind jouw argument dus geen reden om voor of tegen religie te zijn.
7. Liefde!
Gezellig. Of andere mensen het goed genoeg snappen, weet ik niet. Jij ook niet. Misschien is hun versie wel beter dan de mijne en ben ik degene die het nog niet helemaal doorheeft. Weet ik veel. Ik vind het enorm moeilijk om iets over anderen af te roepen omdat ik niet al hun ins en outs kan doorgronden, ik heb al moeite genoeg met mezelf hahaha.
Wat ik wel weet is dat dit JOUW overtuiging is. Of misschien wel jouw dwaling.
Dat liefde in de kern ook een dualistische gedachte is met haat als tegenhanger.
Wat ik ook weet is dat ik graag die dwaling, deels, met je deel.
‘Deels’ omdat ik liefde een bijzonder heftige emotie vind. Dat er ‘uit liefde’ en ‘met liefde’ en ‘door liefde’ enorme druk werd en wordt uitgeoefend om anderen ‘liefdevol’ te overtuigen.
Dus ja, ik vind liefde mooi maar ook gevaarlijk.
Daarom kies ik voor harmonie in de eerste plaats. Vervolgens compassie. En pas als het daaraan voldoet, mag de liefde haar werking doen.
Pfew, ik ben er doorheen.
Het leuke is dat ik nu dingen heb verwoord en bedacht waar ik voorheen niet zo bij stilstond of niet eens had bedacht.
Blij met mijn site en jouw reacties. 🙂
Misschien zou ik niet eens moeten bloggen maar gewoon een forum draaien. 😉
LikeLike
1. Dualistisch denken is géén probleem. Denken is uit zijn aard dualistisch. Ik kan altijd stelling A betrekken en jij de tegenovergestelde stelling. Maar je kan het ‘zien’ ontwikkelen dat de scheiding door polariteiten geen werkelijke scheiding is.
P.S Merkwaardig dat je van leegheid spreekt, maar in die leegheid nog wel compassie aan treft.
Leegheid is maar voor één uitleg vatbaar: leeg!
2. Religie heeft de neiging tot polarisering. Het is de polarisering welke tot een schisma leidt. Dan verliezen christenen, moslims etc. zich in geneuzel over onbeduidende zaken. Zou men religie als een aanwijzing zien dan leidt dat niet tot een schisma. Aanwijzingen kunnen al dan niet opgevolgd worden.
3. Iets nastreven is een intellectuele exercitie. Denken is uit zijn aard dualistisch. Je streeft dus non dualisme (harmonie) na door dualisme te gebruiken als gereedschap. Zie je de discrepantie?
4. Het grote geheel is er al. Je kunt niet streven naar iets wat er al is. Wat je wél kunt doen is jezelf laten corresponderen met het geheel. En dat doe je niet door egoloos te zijn, want dat bestaat niet. Dat jij ‘bent’ is direct vast te stellen. Dat jij mij niet ‚bent’ is ook direct vast te stellen.
5. Ik heb ook overtuigingen, dat klopt. Maar ik wens er niet in te dwalen. Twijfel is de eerste voorwaarde voor stappen vooruit maken. 6. Religie is ook zo’ n overtuiging.
7. Er zijn geen meerdere versies van Liefde. Evenmin is Liefde een overtuiging. Liefde is ook geen emotie. Liefde is het ontbreken van de scheidingswand tussen jou zelf en ‘de rest’. Daarom is Liefde ook geen dualistische gedachte. Ik denk alleen dat we verschillen over wat Liefde is. Meestal heeft men het in dit verband over voorwaardelijke liefde. Of men ‘geeft’ liefde. Wat een volslagen krankzinnige opvatting is. Wie liefde weggeeft zou steeds minder liefde bezitten. (je kan liefde niet eens bezitten) Liefde is in mijn optiek een zijnstoestand. Net zoals ego een zijnstoestand is.
Onverdeeldheid versus verdeeldheid……
LikeGeliked door 1 persoon
@Zwerver58
Is dat trouwens je leeftijd of geb datum? (grappig is dan ong. hetzelfde.)
1. Dualistisch denken is voor jou geen probleem.
voor anderen wel. En ik.. hinkel er ergens tussen, in niet-weet land.
Jij lost het op door het aan het ‘denken’ te verbinden en dat los te maken van het ‘zijn’ als ik je goed begrijp. Dualiteit binnen eenheid, zoiets?
Ken je dat? Dat Ahaaaa gevoel. Wat je wel eens kunt hebben als er een kwartje valt. Dat heb ik nu niet. Ik heb een hm, en als dit of als dat, en ja maar…
Ik zal er ’s een tijdje op gaan kauwen en zien waar het heenleidt.
PS. Dat klopt. Dat was mijn conclusie ook. En daar kwam de vraag: Wil ik dat wel?
2. ‘Voor je het weet’ is nu ‘neiging tot’ geworden met een ‘hoeft niet’ vervolg. Dat was precies mijn punt.
3. Ja, ik zie de paradox. Dat had ik geprobeerd uit te leggen bij 1.
Zoals je zelf zegt: ‘denken is in zijn aard dualistisch’. Ik kan niet stoppen met denken. Dus zal ik denken. En dat dualistisch doen. Dan rest mij niets anders dan een keuze welke dualistische gedachten ik prefereer. Misschien is nastreven een te zwaar woord.
Ik denk. Denken is dualistisch. Ik prefereer harmonie.
Voor mij is harmonie het zoeken of proberen balans te vinden.
Misschien wel gezellig in het midden tussen eenheid en dualisme te gaan zitten.
Zoals bij 1. Ik zal er nog ’s op gaan kauwen. En er een postje aan wijden. Is de discussie ook makkelijker terug te vinden later.
4. Je gooit keiharde overtuigingen naar binnen, als zijnde ‘enige waarheid’.
-‘Het grote geheel IS er al.’ ‘Je KUNT niet streven naar..’
Zoals je ziet… ik doe het wel. Dus het KAN wel.
Als het grote geheel idd. al IS, dan zou het niet kunnen.
Moet ik nou concluderen dat het grote geheel daarom niet IS?
(ik gebruik hoofdletters niet om te schreeuwen maar omdat ik geen vetgedrukt of schuin kan vinden)
En als het voor jou wel IS en voor mij (nog) niet IS kun je dan nog wel spreken van IS er al?
-‘Corresponderen met het geheel doe je niet door egoloos te zijn’
-‘egoloos bestaat niet’
Dat zijn jouw overtuigingen. Er zijn mensen die dat anders zien.
Met deze stelling ontneem je die mensen dan toch hun ruimte?
Ik weet niet of egoloos al dan niet bestaat of zinvol is. Ik kan hooguit zeggen dat ik het niet voor elkaar krijg en ruimte open houden voor anderen.
Je zegt ‘jezelf laten corresponderen met het geheel’ en ‘dat doe je niet door’. Hoe doe je dat dan wel?
Ik poog te corresponderen met het geheel door harmonie/balans te zoeken. Door anderen dezelfde vrijheid en ruimte te gunnen die ik mezelf ook toeken.
5. Wat versta je precies onder ‘dwalen’?
Als je iets ‘wenst’ ben je dan ook aan het streven?
Twijfel als voorwaarde om stappen vooruit te maken, zeg je. Ik twijfel zelfs over de vraag of er wel een vooruit is, of je het zou moeten willen, wat dat dan zegt over hoe achteruit zou zijn en wie dan bepaalt wat voor of achter inhoudt, en of twijfel over de twijfel je voor- of achteruit brengt, waarna het hele riedeltje weer opnieuw begint.
Ik ben een fan van René maar kom ik daar nou verder mee? 😉
(Rene Descartes)
6. Religie is ook zo’n overtuiging.
Eentje waar je in dwaalt begrijp ik.
Waarom ergens in dwalen onwenselijk zou zijn begrijp ik niet.
Religie is een overtuiging is waar je in dwaalt en dat is onwenselijk … is op dit moment niks meer of minder dan jouw persoonlijke overtuiging.
7. Het ontbreken van die scheidingswand zie ik als harmonie.
Voor jou IS liefde geen emotie en geen dualistische gedachte.
Voor mij wel.
Nu lijkt het erop dat we hetzelfde principe aanhangen maar er verschillende woorden/noemers voor gebruiken.
Ik zou harmonie ook een zijnstoestand kunnen noemen, dat is ook hoe ik het voel.
Ik voel ook geen echte onvoorwaardelijke liefde voor iedereen. Ik ken het gedachtegoed. Ik heb er aan geroken, en geprobeerd. Maar ik voel het niet. Zodra ik aan de liefde ga hangen wordt het dualistisch. Dat heb ik bij harmonie niet.
Het idee dat ik/iemand pas ‘goed genoeg’ zou zijn als ik onvoorwaardelijke liefde voor iedereen zou voelen heb ik ook moeite mee.
LikeLike
@Eclect Niet eens ongeveer hetzelfde, maar exact hetzelfde;-)
1. Denken is inderdaad niet hetzelfde als ‘zijn’. Maar pas op: velen versimpelen dit stukje en proberen het door denken te begrijpen. Wat zijn betekent is alleen te zien door niet-zijn.
PS. Kennelijk wil je de leegte niet.
3. Denken op zich is het probleem niet. Wel de waarde wat je aan je denken hecht. En dat doe je dmv een keuze. In je zoektocht naar harmonie zal je juist door het kiezen zelf deze nooit vinden. Dat is kenmerkend voor mensen die de wereld verdelen in goed en kwaad. Door het verdelen op zich scheppen zij ook het kwaad. Zie bijvoorbeeld de rooms-katholieke kerk. Door het benoemen van heiligen (volmaakten?) scheppen ze ook on-heiligen. Jij en ik dus.
4. Zo je ergens de indruk hebt dat ik je een overtuiging probeer aan te praten: geloof mij niet!
Mij of iemand anders geloven raad ik af.
Waar ik het over heb vraagt geen enkele ruimte. Het is géén overtuiging en dichterbij dan je hartslag. Ik ben een ego (vaststelling) welke in staat is om te corresponderen met het geheel. (vaststelling) En ik ben een ego welke in staat is om te corresponderen met andere ego’ s.
Corresponderen gaat geheel vanzelf. Ik bezit niet de gave om dat te ‘doen’. Ik bezit de gave om iets na te laten. Verder staat het iedereen uiteraard vrij om er andere opvattingen (overtuigingen) op na te houden.
5. Een ander woord voor dwalen is zoeken. Veel mensen zoeken naar wie zij zijn of wat de betekenis van het leven is. Je twijfel of er iets vooruit is, is terecht. Als je kan zeggen: er is niets vóóruit, noch achteruit. Dan ben je waar je zijn moet. Maar daarom is het nog niet verkeerd om te zoeken en te dwalen. Rene Descartes verwerp ik. Iemand die zegt: “ik denk dus ik ben” is voor mij niet goed bezig. Dat getuigt van het volledig ontbreken van zelfkennis.
6. Velen blijven dwalen in hun overtuigingen. Ik hoef daar niet over te oordelen.
7. Woorden zijn niet van belang. Je mag Liefde ook Harmonie noemen. In mijn optiek dekt het woord Liefde beter de lading. Ik zie echter dat je het woord Liefde associeert met voelen. Dus dan komen we in een babylonische spraakverwarring terecht. Liefde is ook pertinent geen gedachtengoed, want dan zou het dualistisch zijn. Jij bent altijd ‘goed genoeg’. Ook zonder onvoorwaardelijke liefde. Je bent namelijk altijd precies zoals je bént. Jouw persoonlijke zijnstoestand is dat wat je er zelf van gemaakt heb. Dat is te herleiden naar het principe van oorzaak en gevolg. Het gehele Universum is bepaald door een aantal principes. Hierin is iedereen het resultaat van zijn eigen handelen of niet handelen. Kort gezegd: het leven is één grote les in Liefde en voor hen die niet wensen te leren wordt het leven steeds moeilijker.
LikeGeliked door 1 persoon
1. Ja, ik probeer het door denken te begrijpen want via niet-zijn kreeg ik het ook niet begrepen.
PS. ik weet niet of ik de leegte niet wil, niet kan, niet goed genoeg snap, of niet….
Ik zat een heel epistel te typen en heb het weer weggehaald. Het wordt ook een blog. Waar ik wat meer tijd en aandacht in kan stoppen. Zodat we ook daar (hoop dat je dat wilt) het gesprek kunnen voeren en het later makkelijker terug te vinden is. Dat het een grote gatenkaas is bij mij, besef ik wel, ik besef ook dat ik zelf de gaten niet meer kan aanwijzen.
2. Ik hoop ergens op het punt te komen dat mijn Harmonie en jouw Liefde een gelijkwaardige zijnstoestand kunnen zijn met verschillende noemers.
Zolang ik de zijnstoestand nog niet ehhh..heb of voel of weetikveel, zal ik het met mijn denken moeten blijven proberen te vinden. Kun je wel zeggen het IS er al, maar het IS er voor mij pas al als ik dat zelf ook zo voel. (Als je hier nog wijs uit kunt worden 🙂
4. Ik geloof je 😉
‘De gave om iets na te laten.’
Heel klein zinnetje, met zoveel inhoud, gaan we later nog eens uitgebreid mee spelen.
Op dit moment is mijn denken te druk om dit vraagstuk toe te laten.
5. ‘Dwalen is zoeken’
Dat dacht ik ook. Dus ik dwaal en ik zoek.
Heb al meerdere keren het gevoel gehad uitgezocht te zijn.
In Ietsisme, in God, in de Theosofie, In Boeddhisme, in de Leegte, in -ik vind het allemaal wel best-, in niet-weten. Het zoeken/dwalen gaat maar door. Ik heb nog geen enkele theorie bevredigend kunnen toepassen. Toen kwam ik op het gekke idee om alle theorieën, ideeën, niet meer uit elkaar te trekken maar op een hoop te gooien. Mix and match. En via die meltpot te gaan kijken waar ik dan terechtkom. (zie daar.. Eclect 😉 )
6. Ja, ik dwaal me een versuffing, en werd het soms ook zat. Berusting in ‘niet-weten’ was helaas maar tijdelijk. Daar valt niet over te oordelen. Dwalers dwalen niet uit genoegen.
Onwetendheid, onkunde, onbegrip, dommigheid zijn ook geen dingen waar je voor kiest, het overkomt je.
Ik ben bekaf van dat gedwaal maar ik heb me er maar aan overgegeven omdat het niet-dwalen ook nergens toe leidde.
Wat dat betreft..die mensen die Boeddha, God of Allah of.. gevonden hebben, lijkt me heerlijk. Ajb. een fijn boekwerk erbij. Lekker volgen en je overgeven aan. Op alle vragen antwoord, leefregels, via het boek of een zegsman. Wat een rust.
7. Harmonie en Liefde.
Het zou een vergelijkbare zijnstoestand kunnen uitdrukken.
Het zou ook kunnen dat harmonie het hoogst haalbare is wat ik te bieden heb omdat ik die alomvattende liefde niet voel.
Het zou ook kunnen dat jij liefde noemt wat ik harmonie noem. Omdat liefde (in mijn optiek) een zo hoog gegrepen begrip en staat van zijn is dat geen mens daar volledig in kan ZIJN.
LikeLike
Grosso modo zijn er twee opties. De eerste is je leven inrichten op je (uiterlijke) zintuigen en dit mentaal verwerken. Dat is de egomens ten voeten uit. Ego schuilt immers in het denken.
De tweede is je innerlijke zintuigen ontwikkelen. Deze komen tot bloei door je er op te richten. Vergelijk het met een blinde; omdat hij niet kan zien worden zijn andere zintuigen scherper. Zo is het met je innerlijke zintuigen ook. Dat ontwikkelen van je innerlijke zintuigen doe je door je niks meer van je uiterlijke zintuigen aan te trekken.
LikeGeliked door 1 persoon
@Zwerver
‘Het ontwikkelen van je innerlijke zintuigen’.
Mooi!.
Ik denk dat ik dat bedoel met ‘verheffen’, ‘verdieping zoeken’ e.d.
Heb het idee dat dat de functie van ‘religie’ zou moeten of kunnen zijn.
Hoe doe je dat als ‘egomens ten voeten uit’ ?
Waar vind ik meer informatie over mijn innerlijke zintuigen, hoe kom ik erachter dat ik ze heb, hoe ik die ‘aanzet’, of wat ik er mee kan?
Zou het mogelijk kunnen zijn dat je je verdiept in religieuze teksten of gedachten, in filosofiën, in … en dat je dan ergens over nadenkt of filosofeert of mijmert, tot er een klik plaatsvindt.
Een nieuw inzicht, een ahaaa, een weetikveel.
Komt die innerlijke verdieping vanzelf naar je toe vallen als je je niks meer van je zintuigen aantrekt?
En hoe doe je dat dan? Is dat iets wat je spontaan kan gaan doen zelfs zonder dat je er maar ooit van gehoord hebt, of is het iets wat je moet leren?
Hoe leer je zoiets?
Hoe weet je als blinde dat je blind bent?
Hoe kom je meer over die ziende wereld te weten als je het niet kunt zien?
LikeLike
@ Petra ( Eclect ) 😉 met respect neem ik kennis van je openhartigheid. Je brengt overigens wel heel wat in vraag in je reacties. Geen wonder dat je bekaf raakt van het gedwaal. 😉
Toch wens ik je een heerlijk dwalen incl. verdwalen. Pluk onderweg je eigen vruchten, waarmee jij verder kan. Je uitgangspunt, Eclect te willen zijn, geeft je immers deze ruimte al.
Overigens hoeft religie helemaal geen overtuiging te zijn. Ik weet wel zeker dat er heel wat mensen zijn die een zekere religie aanhangen, regelmatig met jou, met mij en anderen ook aan het dwalen zijn. Met andere woorden, hun vragen en hun twijfels hebben, die uiten en delen om vervolgens weer verder te kunnen op hun eigen pad. Ook binnen een religieuze stroming is daar alle ruimte voor.
Ik hoor je nu denken, ‘ maar dat is niet overal zo hoor ‘……;-) Dat klopt. Maar je zou je de vraag kunnen stellen of dat belangrijk is te weten voor jouw eigen ontwikkeling?
Voor mij is religie leeg als het niet raakt aan het menselijk gevoel. Als het mij onberoerd laat. Een religieus mens is voor mij degene die voorbij de grenzen van het zichtbare bestaande/tastbare heen kan kijken. En over dat ‘ Andere’ eigenlijk niets kan zeggen.
Dat is dus niet alles uit boeken halen ( hoewel ….. ze voor mij onlosmakelijk zijn verbonden als inspiratiebron ) of een bepaalde leer volgen of je te verbinden met één geestelijke stroming. Neem tot je, waar jouw ziel van gaat dansen.
vr.gr.
LikeGeliked door 1 persoon
@Carla,
Ik houd van vragen. Ik heb geleerd dat ik ook maar door mijn eigen gekleurde brilletje kijk, en dat ik door te vragen meer kleuren aan mijn brilletje kan toevoegen.
Vooral schriftelijk. Mijn gedachten verwoorden helpt om ze beter te begrijpen. En later kunnen nalezen is ook fijn.
Voor mij is in gesprek gaan belangrijk, vooral als ik het gevoel heb dat iemand ergens kennis van heeft wat voor mij (of anderen) waardevol zou kunnen zijn.
Dan zou ik ‘het’ er wel allemaal in één keer uit willen trekken.
– – Kom maar hier, met die inhoud van jouw hoofd (denken/ziel..?), laat mij erin rondhuppelen en kijken wat ik beet kan pakken. Aan ‘mij’ kan toevoegen. – – 🙂 🙂
Sommigen mensen staan dat toe, die geven.. (zoals zwerver).
Ik denk dat ik ook wat te geven heb, tegen diegene die wat wil nemen zeg ik.. ‘pak er uit wat je aanstaat en doe ermee wat je wilt.’
Nu heb ik van jou een pareltje kado gekregen: ‘neem tot je, waar jouw ziel van gaat dansen.’
Dat vind ik zo mooi, ik weet zeker dat ik daar nog iets mee ga doen.
Bekaf van het dwalen.
Het is vermoeiend maar ook geweldig om te doen.
Ik heb me een tijdje genoeglijk gewenteld in het ‘niet-weten’, ik had me bekwaamd in de ‘alles best’ kunde, het beklijfde maar tijdelijk. Toch niet bevredigend. Dus heb ik me maar weer overgegeven aan het dwalen. Mijn keuze voor Eclect kwam voort uit de behoefte om breed en ongelimiteerd te kunnen dwalen.
Mensen strooien gul kadootjes rond, in gesprek of in geschrift, maar ik moet me te pletter zoeken om ze overal te kunnen vinden. Veel vindplaatsen zijn beperkt door hun eigen limieten. Vaak raak ik weer kwijt wat ik gevonden had, weet ik niet meer waar dat was.
Ik had een verzamelplaats nodig, en die heb ik nu. (Het moet alleen nog een klein beetje gevuld… 🙂 )
Vragen en twijfels, denken, uiten, en weer verder kunnen.
Ja, zo zie ik dat ook.
Nee, je hoorde mij niet denken, je hoorde jezelf denken wat ik zou kunnen denken. Maar ik dacht dat helemaal niet. 🙂
‘Een religieus mens is voor mij degene die voorbij de grenzen van het zichtbare bestaande/tastbare heen kan kijken’
Ook weer zo’n pareltje waar ik zeker nog wat mee ga doen.
Misschien wel beide aan mijn home page toevoegen als je dat goed vindt.
Brengt mij weer tot de vragen…
Dat kun je pas doen als je dat wilt/beseft, hoe kom je tot die wil?
En als je dat eenmaal wilt, hoe moet je dan verder? Hoe doe je dat?
Kijk je gewoon op een dag voorbij de grenzen, of is het iets waar je naar op zoek moet?
Heb je er bepaalde vaardigheden voor nodig die je je eigen kunt maken?
Is het iets wat je kunt leren of beter in kunt worden?
Mijn ziel danst.
De klompendans, de rumba, de chachacha, de polka ben ik aan het leren.
Mijn ziel is dol op dansen.
Ik vraag me af wat mijn ziel van de samba zou vinden.. en of er dansen zijn die ik nu nog niet ken.
Dikke kus Carla, en bedankt voor je reactie!
LikeLike
@ Eclect, gebruik je ‘ opgedoken pareltjes ‘ met plezier.
Je hebt volkomen gelijk……het waren mijn gedachten…..:-)
Net zoals de vragen jouw vragen zijn en een antwoord daarop wellicht gegeven kan worden door de vragen te ‘ leven’. Gaandeweg openbaren zich de antwoorden.
LikeGeliked door 1 persoon
@Carla
‘Antwoorden zoeken door de vragen te leven’
Wederom erg mooi verwoord!
Tx
LikeLike
@Eclect
Dat zijn lastige vragen. Er zijn geen panklare aanbiedingen in het ontwikkelen van je innerlijke zintuigen. In de egomens zijn die zintuigen passief. Behalve in kinderen (als gij niet zijt als kinderen) Het zijn de organen van directe kennis.
Je wilt meer informatie, maar dat kan niet! Eindeloos informatie opdiepen helpt ook al niet. Er is NIETS, letterlijk NIETS wat je kan doen om die zintuigen te ontwikkelen. Je kan alleen maar doen het niet doen. Maar als ik je zo lees heb je je al uitgebreid verdiept in zaken als leegte, niet-weten enz.
Je kan het ook niet leren. Je kan ook niet weten dat je blind bent. De innerlijke zintuigen zijn ook in jou aanwezig, het enige wat in de weg staat dat ben je zelf. Je hebt dus nul aanwijzingen dat ze aanwezig zijn. Maar wie oren heeft om te horen, die hore.
Je kunt dus alleen maar zeggen waar ze niet zijn. En daar verwijzen alle religies naar. In alle zelfzucht, begeren daar zijn ze niet aanwezig. Bedenk bij begeren niet alleen aan materiële zaken. Spirituele wijsheid vergaren kan ook een begeerte zijn. En wat zelfzucht betreft: sommige mensen zijn zo opgesloten in hun onverwerkte emoties dat zijn niet “uit hun hoofd” kunnen komen.
Misschien ben je al een heel stuk op weg in het ontwikkelen van je innerlijke zintuigen. Maar ben je een tikje teleurgesteld in je verwachtingen. Zo voel je voor mij althans aan. Maar ‘dat’ waar we het hier over hebben dient niet voor behoeftebevrediging. Er zit voor de mens persoonlijk geen voordeel aan.
De kern van veel religies is het ledig maken van het hart. Maar dat betekent ook ledig van zaken als verwachtingen, voorwaarden en zaken welke als ‘goed’ worden gekwalificeerd. Pas als de mens leeg is van zichzelf spiegelt het onzichtbare. Innerlijke zintuigen helpen de mens op dat pad.
LikeGeliked door 1 persoon
@Zwerver.
Met hoge verwachtingen het niet-begeren begeren.
Vol van hart blijven om het hart ledig te maken.
Jezelf vullen om leeg te worden.
Een behoefte voelen naar iets dat niet dient voor behoeftebevrediging.
Contradicties, die idd tot teleurstelling leiden.
Ik denk dat je het heel goed aanvoelt. 🙂
En als je dan beseft dat je een wandelende contradictio in terminis bent…
…
Dan begin je maar een site: Eclect.
Om fris en fruitig opnieuw te beginnen.
Om maar weeeeer te gaan dwalen.
Misschien dat er ooit iemand is die dit leest en dan denkt, ‘ja,ja,ja, dat voel ik ook zo. Herkenning, erkenning, wat fijn!’
Misschien dat er ooit iemand is die dit leest, jouw stukjes leest, en een spontane klik voelt. Hopla, uitgedwaald. Dát zou mooi zijn 🙂
LikeLike
Je ene-laatste alinea slaat de spijker op z’n kop: de religie kan er niets aan doen. Ja, mensen zoeken een concept, iets om hun identiteit aan te ontlenen, en dat proberen ze te vinden in religie. Maar, door mensen geïnstitutionaliseerde religie kent absoluut de minpunten die jij noemt. Dogma’s die de mens gemaakt heeft; geweld dat door de mens wordt gebruikt en waarbij zij zich beroepen op religie…
‘Hatheïsme’ is een catchy term trouwens. 😉 Snap ook hoe je daar op komt; veel mensen verafschuwen religie door de negatieve connotaties die zij er mee hebben. Echter, religie an sich is iets heel moois: een manier om jouw leven richting te geven, zin te geven. De negativiteit heeft de mensheid er zelf aan toegevoegd, helaas.
LikeGeliked door 1 persoon
Hi Roos,
‘Veel mensen verafschuwen religie door de negatieve connotaties die zij er mee hebben. Echter, religie an sich is iets heel moois: een manier om jouw leven richting te geven, zin te geven.’
Ja, dat heb ik dus ook altijd heel sterk zo gevoeld, dat negatieve gevoel vanwege connotaties (mooi woord).
Ik denk dat veel mensen het onderschatten, hoe moeilijk het kan zijn om daar overheen te stappen. Om wel te zoeken naar de ‘kan heel mooi zijn’ kant.
Ik heb enorme boosheid gevoeld, dat die kant voor mij afgesloten was omdat het hele pad al zo verschrikkelijk bevuild en besmeurd was.
Daarom had ik ook moeite met de woorden god, en jezus… waarom heb je potverdorie toegestaan dat je gedachtegoed zo verschrikkelijk misbruikt is? Waarom zit het mooie tussen zoveel onverdraagzaamheid, onderdrukking, haat etc. verstopt?
Daar kom ik niet uit.
Maar in dat vraagstuk en die boosheid blijven hangen vond ik ook niet fijn.
Loslaten dus.
Dat lukt de ene keer beter dan de andere keer. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Beste Petra, wat een leuke, interessante uitwisseling van gedachten, waarbij ik naast een zekere lichtheid ook urgentie bespeur ten opzichte van je zoektocht naar onder andere harmonie, vrede, en onzelfzuchtigheid. Veel herkenningspunten ook. Enkele grove schetsen van hoe ik nu in het leven sta in relatie tot enkele van de thema’s die ik net heb gelezen.
De wereld zie ik niet alleen verdeeld en verbonden tegelijkertijd, maar is ook verdeeld en verbonden tegelijkertijd. Subjectief en objectief, binnen en buiten zijn gelijk. De werkelijkheid zonder morele/ethische dimensie is niet de hele werkelijkheid, is niet waar. De morele dimensie maakt een wezenlijk onderdeel uit van de wereld waarin we leven. Die dimensie vinden we ook terug in ons geweten en bewustzijn. Mensen die geprobeerd hebben om de manier, waarop ze zichzelf en de omgeving waarnemen, te ontdoen van die morele dimensie vinden wel een zekere rust, acceptatie van de wereld zoals die is, zonder oordeel, maar ook met een afgevlakt gevoel, of onverschilligheid, of lijdzaamheid ten opzichte van het lijden van zichzelf en anderen; ook het afvlakken van betrokkenheid bij de ander. In extreme: leegte in plaats van een gevuld hart met geestelijke schatten.
Want het vermoorden van andere mensen, liegen, stelen, hebzucht, immoraliteit etc. is slecht. Daarmee kan en wil ik me niet verzoenen. Noch wil ik het accepteren als onveranderlijk, of het ‘lot’. De wereld is verdeeld. Zo ook met sommige van mijn neigingen waar ik me aan stoor. Ik erken dat ik ben zoals ik ben, maar ook “work in progress”, nog niet af. Door de verdeeldheid en verbondenheid te accepteren, kan ik mijn integriteit behouden, zonder mezelf en de wereld om me heen anders voor te hoeven stellen.
De basis voor mijn leven is mijn geloof geworden. Geen indoctrinatie, of mezelf de wet en waarheid laten voorschrijven door anderen, maar een resultaat van een zoektocht met hulp van anderen naar zinvolle antwoorden, naar waarheid. Geloof als “een verzekerde verwachting van dingen waarop wordt gehoopt, een demonstratie van werkelijkheden die niet worden gezien” (Hebreeën 11:1). Het voorbeeld van Jezus staat daarin centraal als “de weg, de waarheid en het leven” (Johannes 14:6).
Net zoals de morele dimensie deel uitmaakt van onze menselijke werkelijkheid, maakt de geestelijke werkelijkheid, ook deel uit van de realiteit. Deze realiteit is niet te reduceren tot tijd-ruimtelijke dimensies, en laat zich ook niet wetenschappelijk onderzoeken. Ik ben ervan overtuigd, als conclusie, dat er een Schepper bestaat die om mensen geeft, die goede redenen heeft om het lijden en onrechtvaardigheid, die Hij overigens niet veroorzaakt, toe te laten en binnenkort te beëindigen. Het hoe en het waarom staan uitstekend in de bijbel beschreven (Zie deze link voor meer informatie daarover: https://www.jw.org/nl/publicaties/boeken/wat-de-bijbel-leert/waarom-laat-god-lijden-toe/).
Het is waar, dat de bijbel op veel verschillende, manieren wordt uitgelegd. En het is ook waar dat veel religies die op de bijbel zijn gebaseerd enorme misdaden tegen de menselijkheid hebben begaan. In hun daden hebben ze hun woorden verloochend. Toch is dat niet onverwacht. Jezus voorspelde dat na zijn dood, de waarheid die hij had onderwezen verdraaid zou worden, en legde ook uit waarom. Maar hij maakte ook duidelijk dat aan die periode een einde zou komen. Religie is wat dat betreft als een mes. Wanneer de intenties van de man achter het mes niet goed zijn, gebruikt hij het als wapen tegen anderen. Maar met goede bedoelingen kan hij er iemand anders mee opereren. Maar met een bot of vervuild mes, zal de operatie mislukken, ook al doet hij nog zo zijn best. Goede intenties, kunde en waarheid zijn nodig om wereldwijd in eenheid en in vrede te kunnen samenleven.
Beste Petra, blijf zoeken, en worstelen, om de waarheid te vinden, die de wereld om je heen met jezelf verbindt, zonder deel uit te maken van de slechte kant ervan. Via de link in deze reactie, of via mijn website, kan je meer informatie vinden.
Met vriendelijke groet van Robert D, van Tegenwichtblog
LikeGeliked door 1 persoon
Beste Robert,
Een lichte toon met een urgentie tot het vinden van harmonie; dat heb je opgepakt zoals het bedoeld is.
Ik ben het met je eens dat een wereld zonder morele en ethische normen leidt tot vervlakking.
Dat je dingen kunt doodrelativeren.
Dat het nodig is dat we ons wél blijven druk maken om het geheel. Ik zeg ‘we’ maar je kunt er niemand toe dwingen natuurlijk. Mij houdt het i.i.g. bezig. Als ik kijk naar het verval van het toepassen van de klassieke filosofische ‘zelfzorg’, hetgeen ook opgenomen was in het christendom, dan zie ik een gapend gat tussen de mens die zich bezint over zijn plek in het geheel en de narcistische hedonistische materiële ‘ikken’.
Van gemeenschapszin doorgeschoten naar individualisering.
Dus ondanks mijn aversie tegen religieuze poppenkasten geloof ik dat daar wel een belangrijke functie vervuld werd die door de secularisering verloren gaat. En dan bedoel ik niet specifiek de bijbel maar alle religies.
Wat de bijbel betreft:
Ik denk dat er wel stukjes geschiedenis in zitten.
Overgeleverde mondelinge verhalen.
Het probleem is dat we het niet precies weten.
Wel weten we dat er vele schriftelijke stukken zijn die verschillende verhalen vertellen. De bijbel bevat maar een selectie, samenbracht door mensen die daar ook vertaalfouten en interpretatiefouten bij hebben gemaakt.
Soms per abuis en soms doelbewust.
Uit gevonden teksten (dode zee rollen, naq hammedi etc) kunnen we zien dat er overeenkomsten maar ook verschillen zijn.
Het blijft mensenwerk.
Misschien was er ooit een Jezus of een jezusachtige figuur. Misschien was Johannes de doper wel de figuur die men Jezus noemt.
Ik vind het zeer aannemelijk dat er ooit meerdere mensen zijn geweest met een tegengeluid. Of een vrede boodschap.
Ipv die verhalen als zodanig door te vertellen zijn er steeds meer dingen bijverzonnen, en steeds meer aan één iemand toegeschreven, waardoor de wonderen zich opstapelden en steeds onwaarachtiger werden.
Dus…. waren er in de oudheid meerdere mensen die vrede en liefde predikten?
Ja hoor, dat klinkt logisch en wil er wel bij me in.
Dat diezelfde mensen tegelijkertijd met eeuwige straffen dreigden strookt niet met hun boodschap en is niet logisch.
Dat het in de stammenstrijd handig was om indruk te maken op de vijand door te beweren dat jouw god de sterkste god is vind ik ook logisch.
En dat iedereen zich maar beter onderdanig op moet stellen is natuurlijk helemaal handig als je verwikkeld bent in strijd.
Kom niet in opstand.
Wees onderdanig.
Doe wat je meerdere/baas/meester, zegt.
Denk niet na maar gehoorzaam. Zelfs al moet je je eigen kind doden…gehoorzaam!
Dus dat is de kern van de boodschap geworden.
Hoe zit dat volgens jou met Lukas 19:27 :
Waar komen die vijanden vandaan als we eenheid begrijpen?
Waarom moet ik de ene keer de vijand liefhebben en hem vervolgens weer doodslaan?
Het zijn beide extremen, en die zijn naar mijn idee altijd verkeerd. Extremen leiden niet tot harmonie maar tot extremisme.
De massale slachtpartijen, het ene volk boven het andere volk, de slavernij, de minderwaardige positie van de vrouw, de bigamie en polygamie, heb je vijand lief, sla mijn vijand dood…
Daar liggen de problemen die ik heb met de bijbel; het zijn allemaal extremen en een extremistische god kan ik mijn ogen niet de weg wijzen.
Geloven in een god die van iedereen houdt. Dat zou ik best wel kunnen.
Maar die zie ik niet. Die kan ik niet vinden.
Dat de mensen destijds niet beter wisten en wreed en barbaars waren kan ik ze niet kwalijk nemen.
Dat god niks beters wist te bedenken dan op te roepen tot wreedheid en barbaarsheid en dat ook nog eens te laten zegevieren dat neem ik god kwalijk.
Een god die intenties als wapen inzet, zoals jij zegt.
Moet die me dan de weg wijzen?
Dus ja, ik ben op zoek.
Die hogere macht, die wil ik wel vinden hoor.
Maar dan wel eentje die morele normen en waarden en het ethische gedachtegoed uitdraagt.
Met vriendelijke groet Petra
P.S.
God houdt van goud
LikeGeliked door 1 persoon
Beste Petra, in je reactie raak je heel wat thema’s aan waar ik niet in 1 keer goed op kan reageren. Daarom wil ik graag beginnen met je twijfel over de betrouwbaarheid van de bijbel (zie ook deze link naar mijn blog: https://tegenwichtblog.com/category/de-bijbel-gods-woord-2/?iframe=true&theme_preview=true). Daarover zijn in de loop van de tijd heel wat misverstanden over ontstaan. De bijbel is door ongeveer 40 personen over een periode van zo’n 1600 jaar geschreven. Ondanks de vele verschillende schrijvers, en zo’n grote tijdsperiode is de bijbel geheel harmonisch, en ontvouwt er zich 1 groot thema door de bijbel: de rechtvaardiging van Gods betwiste soevereiniteit. Hoewel ik een filosofische achtergrond heb, en de bijbel pas na mijn 30e jaar ben gaan bestuderen, heb ik geen enkele ogenschijnlijke tegenstelling stand zien houden, en zijn er heel wat vragen die ik had in de loop der tijd opgehelderd.
De bijbel bevat naast nauwkeurige historische verslagen, betrouwbare profetieën, ook eerlijke getuigenissen, praktische raad, en doet het ver vóór een wetenschappelijke bevestiging, opmerkelijke uitspraken over de fysieke werkelijkheid.
De nauwkeurigheid van de historische verslagen is lange tijd betwist geweest, omdat er in de bijbel namen van koningen en plaatsen voorkwamen, die niet buiten de bijbel bekend waren. Op basis daarvan kwamen velen tot de conclusie tot de bijbel mythen en legenden bevatten die een bepaalde les wilden overbrengen. Inmiddels zijn er zoveel archeologische vondsten gedaan, dat veel van de historische informatie in de bijbel bevestigd is (zoals bijv. het bestaan van Belsazar bevestigd is door de Naboniduskroniek en –gedicht). Dat er sommige dingen zijn die nog niet zijn bevestigd betekent overigens niet dat het bijbelse verslag niet klopt.
De 100% betrouwbaarheid van bijbelse profetieën die betrekking hebben tot op de daag van vandaag, is een opmerkelijk aspect van de bijbel, en de bovenmenselijke bron ervan, God. Er staan 100-en jaren van te voren enorm veel voorspellingen over de geboorte, leven, dood, en de tijd na zijn opstanding van Jezus. Die bevatten opmerkelijke details, zoals de plaats waar hij werd geboren, en de omstandigheden waarin, gebeurtenissen zoals het jaar waarin hij werd gedoopt, en de manier waarop hij werd vermoord. Ooggetuigen hebben over hem geschreven. Ook geschiedschrijvers uit de eerste eeuwen na Christus schrijven over hem. Zie voor meer informatie: https://www.jw.org/nl/publicaties/tijdschriften/ontwaakt-nr5-2016-oktober/heeft-jezus-echt-bestaan/
Er zijn nog meer argumenten over de betrouwbaarheid van de bijbel. Als je de bewijzen hiervoor wilt onderzoeken, dan zal je verstelt staan over hoeveel er inmiddels al bekend is. Zie voor een filmpje van enkele minuten over de betrouwbaarheid van de bijbel de volgende link: https://www.jw.org/nl/publicaties/videos/#mediaitems/VODMinistryTools/docid-502015752_O_1_VIDEO
Ook de betrouwbaarheid van de huidige vertalingen is goed ondersteund. Het is waar dat er soms verschillen zijn. Soms zijn die verschillen nauwelijks van betekenis, omdat verschillende vertalers een een andere woordkeus gebruiken. Andere verschillen zijn ernstiger, zoals het vervangen van Gods naam voor de titel Heer of Heere, of het toevoegen van sommige passages om die aan te laten sluiten bij een bepaalde geloofsopvatting. Het interessante is dat bijna altijd te achterhalen wanneer men betekenisvol afwijkt van de oorspronkelijke tekst, omdat er zoveel oude bronnen zijn om er mee te vergelijken.
De bijbelgeleerde Sir Frederic Kenyon zei over de christelijke Griekse Geschriften: ‘Geen enkel ander oud boek beschikt bij benadering over zo’n vroege en overvloedige bevestiging voor zijn tekst, en geen onbevooroordeeld geleerde zou ontkennen dat de tekst die aan ons is overgeleverd, in hoofdzaak betrouwbaar is.’ En over de Hebreeuwse Geschriften zei de geleerde William Henry Green: ‘Er kan veilig worden gezegd dat geen enkel ander oud werk zo nauwkeurig is overgeleverd.’Zie voor meer informatie over hoe de bijbel tot nu toe is bewaard, https://wol.jw.org/nl/wol/d/r18/lp-o/102007409#h=10:453-10:1197
Tot zover mijn reactie over de betrouwbaarheid van de bijbel. De inhoud die je via mijn verwijzingen tegenkomt kan je via andere bronnen (wikipedia, bibliotheken etc) verifiëren. Ik hoop dat je het wil onderzoeken, en dat het je aanspoort om bijvoorbeeld de evangelieverslagen te lezen over het leven van Jezus. Ik zal later ingaan op enkele andere punten van je reactie. Eventueel kan je mij ook mailen via tegenwicht@outlook.com
LikeLike
Hallo Robert,
Het is juist de onrechtvaardigheid, hebberigheid, wreedheid en onverdraagzaamheid die ik in de Bijbel aantref waar ik zo’n moeite mee heb.
Laat ajb niet allemaal waar zijn, is mijn enige hoop.
LikeGeliked door 1 persoon
Reactie deel 2.
Beste Petra, na mijn vorige reactie over de bijbel (deel 1), wil ik nu ingaan op enkele andere belangrijke punten van je reactie.
Je hebt gelijk dat er altijd mensen zijn geweest die met de beste intenties geprobeerd hebben om weg naar vrede, veiligheid, liefde, solidariteit, rechtvaardigheid etc, duidelijk te maken. De vraag is echter welke waar, realistisch, is. Verschillende filosofische en politieke stromingen hebben geen succes gehad. Socialisme, communisme, kapitalisme, keizerrijken, aristocratieën, monarchieën, oligarchieën, democratieën, etc. hebben dat doel niet gerealiseerd. Ook Jezus niet. Dus wat nu?
De bijbel maakt wel duidelijk waarom het tot nu toe niet is gelukt. In het kort omdat de mens niet in staat is om zichzelf succesvol te besturen (o.a. Jeremia 10:23). En dat is nu net wat de mensheid vanaf het begin af aan probeert: los van God over zijn leven, en het leven van anderen, beslissen. Daarom lijden zoveel mensen, want wat een mens zaait zal hij ook oogsten. God houdt zich nu niet bezig met het besturen van deze wereld. Niet dat God dat niet zou willen, of de macht daartoe niet heeft, maar omdat de mens zijn bestuur verwerpt, en God de vrije wil van de mens respecteert, totdat hij wel moet ingrijpen. Dat zal hij doen onder leiding van zijn koninkrijk, die onder leiding van zijn zoon staat.
De menselijke toestand waarin we nu leven houdt in dat we allemaal in meer of mindere mate lijden van de principiële keuze om ons niet door God te laten besturen, maar dat zelf te doen. We zijn allemaal sterfelijk. Als we niet vanwege ziekte, honger, oorlog of geweld sterven, dan vanwege de ouderdom. Jezus leerde dat er nog een andere mogelijkheid is: eeuwig leven in ware vrede, zekerheid, liefde en geluk onder Gods bestuur. Dat is een vrije gave, een groot geschenk, dat niemand van ons op eigen kracht, zonder hulp van God, kan bereiken. God vraagt alleen zijn bestuur te aanvaarden, en zodoende niet bij te dragen aan onrechtvaardigheid en het lijden van onszelf of anderen. Jezus, (niet God zelf, maar Gods zoon) heeft vrijwillig zijn leven geofferd om dat mogelijk te maken, en als voorbeeld te laten zien wat het betekent om te leven naar Gods wil. Als iemand dat niet wilt, zal God iemand niet dwingen ofzo. Hij respecteert de vrije wil die hij de mens heeft gegeven, en hoopt dat die de moeite neemt om zijn schepper en zichzelf in dat perspectief te leren kennen. Als iemand er bewust voor kiest om dat niet doet, en daardoor bijdraagt en onrechtvaardigheid en lijden, heeft God dan volgens jou een reden om iemand te bevrijden van de sterfelijkheid?
Hoe staat het met vijanden van God, of degenen die juist de mensen die willen leven zoals God bedoeld heeft, vervolgen (Lukas 19:27)? Denk aan de handelswijze van de bevrijding van Gods volk uit Egypte. Hij gaf Farao meerdere gelegenheden om zijn volk te laten gaan uit een wrede slavernij. Steeds weigerde Farao. Moest God zijn volk laten mishandelen, en om laten brengen, alsof hij niet enige ware God is? Neen. Bij de eerste tekenen, was er geen of weinig schade. Elke keer zei Farao dat hij de Israëlieten zou laten gaan, maar bedacht zich steeds weer. De negatieve gevolgen werden langzaam maar zeker erger. Tot en met de 10e plaag. Toen liet Farao de Israëlieten gaan, maar ging ze achtervolgen om ze uit te roeien. God beschermde zijn volk en bevrijdde hen. Was dat verkeerd?
De bijbel voorzegt een tijd dat alle regeringen zich zullen opstellen tegen iedereen die wil leven zoals hij bedoelt heeft, en hen zullen vervolgen. Zal God dat toelaten? Neen. Zal Hij toelaten dat mensen elkaar vernietigen, of leven op aarde vernietigen? Nee, ook niet. God blijft zijn wil en voornemen liefdevol wereldwijd bekendmaken, in de hoop dat zoveel mogelijk mensen hem gaan begrijpen, en echte vrede en liefde nastreven; die niet alleen de intentie hebben, maar ook op zoek gaan naar waarheid hoe dat werkelijk kan. En als degenen die willen leven zoals God bedoeld heeft, overal op aarde worden vervolgd, zal hij hen ook beschermen en redden. Zijn vijanden zullen dan helaas omkomen. Is dat onrechtvaardig?
Tot zover Petra. Ik hoop dat je er iets mee kan, en zie je reactie tegemoet.
P.S.: Dat stukje in mijn eerste reactie, waarin ik het heb over intenties, vergeleek ik de bijbel en religie met een mes. “Wanneer de intenties van de man achter het mes niet goed zijn, gebruikt hij het als wapen tegen anderen. Maar met goede bedoelingen kan hij er iemand anders mee opereren. Maar met een bot of vervuild mes, zal de operatie mislukken, ook al doet hij nog zo zijn best.” Ik heb niet willen beweren dat “God intenties als wapen inzet”, zoals jij het verwoordde in je reactie.
LikeLike
Hallo Robert,
Het verhaal van de Farao, ook dat is een van mijn pijnpunten.
God verhardde het hart van de Farao! En zorgde ervoor dat hij niet hoorde (Exodus 7:3 en 4, Exodus 8:15 en 19)
3 Doch Ik zal Farao’s hart verharden; en Ik zal Mijn tekenen en Mijn wonderheden in Egypteland vermenigvuldigen.
4 Farao nu zal naar ulieden niet horen,
Waarom?
Waarom wilde hij dat liever dan het hart van Farao verzachten en een luisterend oor afdwingen?
Waarom moest er weer wreedheid en geweld aan te pas komen?
Waarom was het na al die wrede plagen nog niet genoeg voor god? :
Exodus 9:12 Doch de HEERE verstokte Farao’s hart, dat hij naar hen niet hoorde, gelijk de HEERE tot Mozes gesproken had.
Exodus 10:1 en 2
Daarna zeide de HEERE tot Mozes: Ga in tot Farao; want Ik heb zijn hart verzwaard, ook het hart zijner knechten, opdat Ik deze Mijn tekenen in het midden van hen zette;
2 En opdat gij voor de oren uwer kinderen en uwer kindskinderen moogt vertellen, wat Ik in Egypte uitgericht heb, en Mijn tekenen, die Ik onder hen gesteld heb; opdat gijlieden weet, dat Ik de HEERE ben.
Nou, we weten het, wat hij uitgericht heeft.
Wreed, gemeen, onrechtvaardig, barbaars, opdat we maar weten wie de HEERE is.
Een hart verzachten… was dat nou echt niet mogelijk?
Beste Robert… waarom doe je alsof de Farao de mensen niet wilde laten gaan?
Denk je dat hij zich tegen god had kunnen verzetten? Dat als god je hart verhard, verstokt en verzwaard en ook die van je knechten dat je dan anders kan handelen?
LikeGeliked door 1 persoon
Beste Petra,
Graag wil ik op je reactie ingaan, omdat het belangrijke vragen aansnijdt. Ik zou graag willen weten hoe je bijbelteksten leest, selectief, onbevangen, oppervlakkig of onderzoekend vanuit verschillende invalshoeken. Ik wil je aanmoedigen om bij een begrip van God te ontwikkelen dat overeenkomt met alle bijbelteksten, waarbij Jezus een belangrijke sleutel is om tot een begrip te komen die met alles wat er geschreven staat overeenkomt. Zodra dat nog niet het geval is, is het begrip nog niet juist. Daarnaast is het goed om de context erbij te betrekken en te kijken waar de tekst ons leidt, en van te voren te bidden om een goed inzicht.
Laten we nog eens kijken waar het verslag in Exodus over gaat. De Israëlieten woonden al 215 jaar in Egypte. Hoewel zij gastvrij waren ontvangen was de houding in de loop der jaren erg ten negatieve veranderd. Nu werden ze ernstig mishandeld, gemarteld en als slaven gebruikt; denk daarbij aan de periode van de wrede slavernij in het westen en de apartheid. Er was ook de opdracht gegeven om alle mannelijke baby’s te vermoorden. Het volk Israël zou op die manier ophouden te bestaan. Egypte was een wereldmacht, en Farao zag zich als een re-incarnatie van God. Het is vergelijkbaar met Hitler’s poging om de Joden uit te roeien, de persoonsverheerlijking, en de kampen met de tekst “Arbeit macht frei”! Satanisch!
Abraham, Isaak en Jakob waren altijd loyaal gebleven aan God, ondanks hun fouten. En JHWH had in hen een zo’n groot geloof gezien, dat hij in hen personen zag die bereid waren zijn boodschappers te zijn, en te helpen Gods voornemen bekend te maken, en te herstellen. De meeste mensen waren daar echter niet toe bereid. Daarom had JHWH hen beloofd om hen, en hun nageslacht, te beschermen. Getrouw aan zijn belofte moest kwam hij de Israëlieten te hulp. Hoe deed JHWH dat?
Hij stuurde Mozes naar de Farao en vroeg of hij zijn volk wilde laten gaan. Farao wilde niets van JHWH weten, en maakte duidelijk dat hij het volk niet wilde laten gaan. God probeerde Farao tot reden te brengen, maar wist ook dat het hart van farao hoogmoedig en arrogant was, en dat hij niet zou gaan luisteren. Daarom voorspelde JHWH dat hij indrukwekkende tekenen zou moeten doen opdat Farao, en iedereen die ervan zou horen, zou begrijpen dat JHWH de ware almachtige God en Schepper is. Want als hij dat niet zou doen, dan zou dat er zeker toe leiden dat Farao ermee door zou gaan om een einde te maken aan Gods volk (al 2 tot 3 miljoen mensen). Wat voor advies zou jij aan God hebben gegeven om de Israëlieten, en de Egyptenaren die geloof in JHWH stelden, te bevrijden uit de handen van zo’n wrede heerser?
JHWH deed het volgende. Hij koos Mozes, een zeer zachtmoedige man, om naar Farao te gaan en hem te vragen om Gods volk te laten gaan. Farao wilde dat niet. Zoveel goedkope arbeidskrachten laten gaan was geen optie voor een man die zichzelf als God zag. Mozes vroeg het meerdere malen, en vertelde dat JHWH hem gezonden had. Dat maakte Farao ook niets uit, respect voor de Schepper kende hij niet. Om argumenten kracht bij te zetten liet JHWH eerst enkele onschuldige tekenen zien, om Farao te overtuigen. Zonder resultaat. Daarna tekenen die schade toebrachten, eerst licht, en daarna steeds grotere schade aan rivieren, oogst, dieren, en ten slotte mensenlevens.
Elke keer volgde Farao’s reactie het volgende patroon: eerst weigerde hij Gods volk te laten gaan, dan kwam er een plaag, dan erkende hij dat hij verkeerd had gehandeld, zegde hij toe dat hij Gods volk zou laten gaan en vroeg Mozes om voor hem te bidden, zodat de plaag zou ophouden.
Mozes deed dat, en JHWH verhoorde dat gebed. Daarna gebeurde er zoals in vers 8:15 dat je aanhaalt: ” Toen nu Farao zag, dat er verademing was, verzwaarde hij zijn hart, dat hij naar hen niet hoorde, gelijk als de HEERE gesproken had”. In de NBG-vertaling staat “Maar toen Farao zag, dat er verlichting was ingetreden, liet hij zijn hart niet vermurwen en luisterde niet naar hen – zoals de Here gezegd had.” En in de Nieuwe Wereldvertaling staat Exodus 8:15 – Zodra Farao nu zag dat er verlichting was ingetreden, maakte hij zijn hart onvermurwbaar; en hij luisterde niet naar hen, juist zoals Jehovah gesproken had.
Had JHWH toe moeten laten dat Farao doorging met het uitroeien en mishandelen van onschuldige mensen? En van mensen aan wie hij had beloofd hen te zullen beschermen? Deed JHWH zijn best om Farao te overtuigen om zijn volk te laten gaan? Wist Farao dat hij met de enige ware God te maken had? En als God zijn volk niet beschermd zou hebben, zou je dan wel kunnen zeggen dat JHWH de enige ware God is, zou dat dan niet gezegd worden van Farao en de Egyptische goden?
Het is duidelijk dat Farao zijn hart niet liet verzachten/vermurwen. Dat was niet iets waar JHWH voor verantwoordelijk kan worden gesteld.
Maar wat dan te zeggen van een tekst zoals vers 9:12 Doch de HEERE verstokte Farao’s hart, dat hij naar hen niet hoorde? Misschien heb je wel eens een geschil met iemand op het werk gehad, en raadde een vertrouwenspersoon aan om met die persoon te gaan praten. Misschien ga je, met de verwachting dat het niets uit zal halen toch en zeg je tegen de vertrouwenspersoon iets als: “Ik ga wel, maar ik zal hem alleen maar kwaad maken, hij zal niet luisteren of toegeven, zelfs niet als ik de bewijzen toon. Uiteindelijk zal ik aangifte moeten doen”, of iets dergelijks. Betekent “ik zal hem alleen maar kwaad maken”, dat je hem met opzet kwaad wil maken, of hem dwingt kwaad te worden. Neen. En zo zijn er nog 10-tallen voorbeelden te bedenken. Daarom wordt vers 9:12 ook wel vertaald als: “Maar Jehovah liet Farao’s hart verstokt worden, en hij luisterde niet naar hen, juist zoals Jehovah tot Mo̱zes gesproken had.” God wist dat Farao niet zou luisteren, daarom zei hij dat van te voren tegen Mozes, maar het was niet Gods verantwoordelijkheid. Noch was er een mogelijkheid dat Farao wel zou luisteren. God bepaalde de reactie van Farao niet, dat deed Farao zelf.
Concluderend: Farao behandelde Gods volk zeer wreed, en dreigde Gods volk uit te roeien. De Israëlieten smeekten God om hulp. De Israëlieten smeekten God om hulp. Had belooft de Israëlieten te helpen, en dat ze 1 volk zouden blijven, maar wist ook dat Farao Gods volk niet uit vrije wil zou laten gaan. Een vreedzame oplossing was onmogelijk. De keuze was tussen het laten vermoorden van alle eerstgeborenen Israëlieten totdat er geen volk meer was, en ze heel wreed te behandelen, of de dood van de Farao en wrede militairen die ongeveer 3 miljoen onschuldige mannen, vrouwen, en kinderen wilden vermoorden. Dat zijn keuzes die God moet maken, en waarvoor Hij ook de liefde, wijsheid, rechtvaardigheid en macht heeft om onschuldige mensen te beschermen, en zijn naam waar te maken. Hier was met de Farao geen win-winsituatie uit te maken.
Tot zover, ik hoop dat je er iets aan hebt. Blijf aandacht schenken aan hoe je leest, en laat er ruimte zijn voor herziening van je begrip. Laat je hart niet verstokken zoals Farao dat deed.
Met vriendelijke groet van Robert D. van Tegenwichtblog
LikeLike
Beste Robert,
Je bent hier in gesprek met @ Petra en wellicht is daardoor mijn vraag aan jou erbij ingeschoten. Hij staat hier onder. Mocht je nog willen reageren, dan lees ik het wel.
Je vraagt ook aan @ Petra hoe of zij de Bijbel leest, incl. je advies. Mag ik je vragen….. hoe kijk je naar mensen die de Bijbel niet letterlijk verstaan? En daardoor een ander Godsbeeld hebben ontwikkeld dan jij of misschien zelfs wel voor een tijdje ( of voorgoed ) afstand hebben genomen van het woord God?
Tja……en nu ik toch aan het vragen ben…..denk jij dat de God van de Joden, dezelfde kan zijn als de God van het Christendom en de Islam?
LikeLike
Beste Carla, zie hieronder bij je eerdere vraag.
LikeLike
Als ik je goed begrijp @ Robert D, geef je in je reactie’s aan dat de wijze waarop het leven geleefd dient te worden, geschreven staat in de Bijbel. Kan me ook vergissen, maar dat laat je dan vast wel weten.
Als je me toestaat……hoe denk je over andere religieuze stromingen die onze wereld rijk is?
LikeGeliked door 2 people
Carla, daar ben je weer. 🙂
Ik heb je gemist.
LikeLike
;-)……geeft altijd een goed gevoel…..gemist te worden. 😉
Maar, beste Petra, ik lees je berichten en de reacties wel. Ik vind het interessant om te zien ( lezen) hoe mensen items met betrekking tot religie, beschrijven en beleven.
LikeGeliked door 1 persoon
Gek toch hè, ging me een beetje zorgen maken of je ziek was ofzo. Nog ff en ik had je gemaild 🙂
Hoe andere mensen ermee omgaan; die interesse heb ik ook. Heel sterk.
Maar niet alleen op religieus vlak. Ook gewoon op straat, in het park, de supermarkt e.d. Vorige week in het park. Stond er een man met een kijkertje. (Een vogelspotter) En ik kan het niet laten hè. Wat zoek je? Hoe voelt dat? Waarom vogels?
Twee uur en een lecture later kon ik weer verder. 🙂
LikeLike
Geen zorgen om mij hoor. Wel lief van je. mailen mag altijd.
Geweldig je mooie ervaring met de man in het park.
Wat zoek je, hoe voelt dat……;-) tja…..wanneer het over vogeltjes gaat zijn de vragen niet echt ingewikkeld, toch!
Hoewel de man met zijn kijkertje je vast wel duidelijk heeft kunnen maken wat de zin was van zijn manier van kijken naar de natuur.
Oók een vorm van zingeving dus. 🙂 Mede wellicht, extra gevoed, door jouw belangstelling en aandacht.
LikeLike
Een goede avond Carla,
Ik had je vraag gelezen, maar had gisteren geen tijd meer om je vraag te beantwoorden. Op het eerste gezicht lijken je vragen eenvoudig. Maar om misverstanden en twistgesprekken te voorkomen, zijn het toch pittige vragen. Maar ik zal het zo goed mogelijk proberen. Bedankt voor de gelegenheid om mijn geloof met je te delen. Ik zie je reactie tegemoet.
Je vraagt hoe ik naar mensen kijk die de Bijbel niet letterlijk verstaan? En daardoor een ander Godsbeeld hebben ontwikkeld dan jij of misschien zelfs wel voor een tijdje (of voorgoed) afstand hebben genomen van het woord God?
Hoe beantwoord jijzelf die vraag met betrekking tot mensen die geen afstand hebben genomen van God?
Voor mij zijn verschillende inzichten belangrijk:
Rom 2:13-15 “Want niet de hoorders der wet zijn rechtvaardig in Gods ogen, maar de daders der wet zullen rechtvaardig verklaard worden. 14 Want telkens wanneer mensen der natiën, die geen wet hebben, van nature de dingen der wet doen, zijn deze mensen, al hebben zij geen wet, zichzelf tot wet. 15 Zij zijn juist degenen die tonen dat de inhoud van de wet in hun hart staat geschreven, terwijl hun geweten met hen getuigenis aflegt en hun eigen gedachten onderling hen beschuldigen of zelfs verontschuldigen.”
Handelingen 10:34 “Toen opende Pe̱trus zijn mond en zei: „Ik bemerk zeer zeker dat God niet partijdig is, 35 maar in elke natie is de mens die ontzag voor hem heeft en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor hem.”
Ik probeer zoveel mogelijk mensen vriendelijk, met liefde, en onbevooroordeeld te benaderen als mijn eigen, vaak nog onbekende, familie, want dat is iedereen feitelijk van elkaar. Niet dat dit altijd lukt, zeker niet bij mensen die met opzet andere mensen met geweld of op een andere manier onrechtvaardig behandelen. Maar mensen kunnen vaak veranderen, en tot andere inzichten komen zolang ze hun hart openstellen. Waarschijnlijk ken je de illustratie van de verloren zoon (Zie Lukas 15:1-24). Met mensen die zich opzettelijk als vijanden opstellen heb ik de meeste moeite. Maar zie het voorbeeld van Saulus, een Farizeeër die christenen vervolgde notabene. Hij begreep dat hij uit onwetendheid en een verkeerd begrip had gehandeld, had berouw, keerde zich om, en werd een vurige verdediger van Gods woord. Judas Iskariot kende God, en Jezus goed, maar werd langzaam maar zeker een verrader, en werd “zoon van de vernietiging” genoemd.
Zoals Jezus al zijn discipelen aanspoorde, probeer ik met allerlei mensen, ongeacht hun achtergrond, geloof, nationaliteit etc. te praten/schrijven over geestelijke zaken, en vragen en twijfels te bespreken, als ze daarvoor openstaan. Daarom werk ik parttime, zodat ik daar meer tijd voor heb. Hardnekkige mensen, of mensen die over geloof willen twisten, of spotters en dergelijke, ga ik het liefst uit de weg, omdat het afbreekt in plaats van opbouwt. Het is overigens Gods wil “dat alle soorten van mensen worden gered, en tot een nauwkeurige kennis van de waarheid komen” (1 Timotheüs 2:3,4).
Voor God zijn alle mensen even waardevol. En Hij probeert mensen te helpen Hem te leren kennen zoals Hij is, ook al weet Hij dat er veel leugens worden vertelt over wat hij heeft gedaan, en hoe hij is. Velen beweren dat er een echte hel is waar mensen na hun dood voor eeuwig worden gemarteld! Anderen beweren dat God verantwoordelijk is voor al het lijden in de wereld, terwijl de mensheid oogst wat ze zaaien door los van God te willen leven, of God op hun eigen manier te willen aanbidden, in plaats van op de wijze waarop God dat aangeeft. Dat heeft te maken met een andere on-bijbelse leerstelling, die van de predestinatie en goddelijke voorzienigheid, de gedachte dat God alles van te voren heeft bepaald wat er moet gebeuren, en niemand eigenlijk een vrije wil heeft. God respecteert juist de vrije, en waarschuwt voor de slechte gevolgen ervan als de menselijke vrijheid niet is afgestemd op Gods wil.
“Tja……en nu ik toch aan het vragen ben…..denk jij dat de God van de Joden, dezelfde kan zijn als de God van het Christendom en de Islam?”
Er is 1 Almachtige God. 1 Schepper, die zichzelf met de naam JHWH bekend heeft gemaakt. JHWH was tot in de eerste eeuw de God van de Joden vanwege het wetsverbond. Maar dat verbond werd verbroken, en het verbond tussen God en zijn volk ging over van het etnische natie Israël naar een geestelijke natie Israël (Mattheus 21:43; Handelingen 15:4; Galaten 6:15,16). Die geestelijke Israëliet is niet herkenbaar aan de besnijdenis van de voorhuid, maar aan de “ besnijdenis van het hart, door geest” (Romeinen 2:28,29). De Joden nu geloven niet dat Jezus de Messias is, terwijl dat van groot belang is om met God verzoend te kunnen worden.
Veel Christelijke religies aanbidden een 3-enige God, waarbij volgens de officiële leer, de Vader, de Zoon, en de Heilige Geest alle 3 God de almachtige zijn, dezelfde oorsprong hebben, en even machtig zijn. Die beschrijving komt niet overeen met JHWH, en is niet correct op de bijbel te baseren (in sommige vertalingen zijn sommige verzen toegevoegd of gewijzigd om met deze leer overeen te komen. Gelukkig is goed te herleiden wanneer en door wie dat is gebeurd. Door die aanpassingen ontstaan er ook allerlei tegenstrijdigheden in de bijbel). Want God kent geen begin, terwijl Jezus het begin van de Schepping door God is. Jezus zegt bovendien zelf dat zijn Vader groter is dan hij (Johannes 14:28). Bovendien maakt de bijbel duidelijk dat God meer autoriteit heeft dan hij (1 Kor. 11:3) etc. etc. Bovendien is heilige geest geen persoon maar Gods kracht die Hij bijvoorbeeld gebruikte bij de schepping (Genesis 1:2), en uitstortte bij Pinksteren in het jaar 33 na Chr. (Handelingen 2:4). Bovendien kennen veel christenen Gods naam niet.
Gods naam JHWH is ook voor veel moslims onbekend. Het is wel één God, en niet een drie-eenheid (een dogma dat pas in de 4e eeuw door de Romeinse staatsreligie werd bepaald; deze staatsreligie week al sterk af van de bijbel en wat jezus leerde). Zij erkennen Jezus echter niet als Gods zoon, als gevolg waarvan er nog geen losprijs is betaald. Maar Jezus zei dat mensen alleen met God verzoent konden worden door geloof in hem te stellen (Johannes 3:16 o.a.).
Boeddhisme wil ik geen godsdienst noemen, want het is eigenlijk de verheerlijking van een overleden prins, Gautama Siddharta, die bepaalde inzichten verwoordde om met de tegenstellingen in het leven om te kunnen gaan. Hindoeïsme is gebaseerd op boeken met mythen, en legenden, die aantoonbaar niet waar zijn. Er zijn duizenden goden. En het spoort aan tot spiritisme, aanbidding van beelden, racisme (kastenstelsel; de onaanraakbare) etc.
Concluderend kan je zeggen dat de God van het volk Israël tot in de 1e eeuw nu niet meer de God van de politieke/etnische natie is. Ook komt de 3-eenheid, waarin bijna alle christelijke religies geloof stellen, niet overeen met de God van de Joden in de oudheid (zie ook: https://www.jw.org/nl/wat-de-bijbel-leert/vragen/drie-eenheid/). Noch het huidige orthodoxe joodse geloof, noch het islamitische geloof stelt geloof in Jezus als de zoon van God en de beloofde Messias. Bovendien komen in deze godsdiensten veel geloofsopvattingen voor die tegengesteld zijn aan de bijbel, en godslasterlijk (zoals die van de hel; zie ook https://tegenwichtblog.com/2017/05/01/de-holocaust-en-de-hel-zoals-velen-die-begrijpen/), onwaar (onsterfelijke ziel en predestinatie), onrechtvaardig (gebruik van geweld, opvattingen over vrouwen en hun gedrag) etc. zijn.
Het belangrijkste punt is echter dat het niet alleen van belang is om te weten dat God bestaat, en een goed begrip van Hem te hebben, maar “dat wij zijn geboden onderhouden; en toch zijn zijn geboden geen drukkende last” (1 Johannes 5:3), wat betekent om Gods wil te doen (Mattheus 7:21).
Het is een wat lange en late reactie geworden Carla. Beantwoordt het je vragen? Ik zie je reactie tegemoet.
Met vriendelijke groet van
Robert D. van Tegenwichtblog
LikeLike
Beste Robert,
Dank voor je reactie. Ik begrijp inmiddels ( ik heb ook de door jou aanbevolen linken geopend en gelezen) van waaruit jij het leven beziet en waar je je antwoorden vind op de levensvragen die een mens zich kan stellen.
Ik deel je intentie om niet te vervallen in twistgesprekken of zoals ik het zelf noem een welles/nietes ‘spelletje’.
Op je wedervraag: ” Hoe beantwoord jijzelf die vraag met betrekking tot mensen die geen afstand hebben genomen van God “? Laat ik je graag weten altijd alle respect te hebben voor wie dan ook. Dus ook voor mensen die hun leven geheel richten op wat er in de Bijbel staat ( en dit vaak letterlijk zien als het woord van God ). De grens wordt echter bereikt wanneer de ander meent dat ik het ook zo moet zien. In de trant van…..want als je dat niet doet dan…..!
Bouw , net zo graag als jij, liever op dan dat ik mij bezig houd met afbreken.
Je visie op het Boeddhisme deel ik niet. Ook dát is een vorm waarin mensen iets wordt aangereikt om het leven te kunnen bezien, beoefenen en ervaren.
Net zoals in de vele andere religieuze stromingen die de wereld en het mensdom rijk is.
Wat je ook graag aanhangt of wil naleven……en waar je ook je inspiratie tot een zinvol leven vandaan haalt……’ Laat alle bloemen maar tot bloei komen, een rijke schakering van kleuren en geuren.’
God heeft immers geen andere handen dan die van ons. 😉
LikeLike