GELOOF en RELIGIE

Vaak worden deze twee begrippen door elkaar gebruikt.

Zelfs als je (nu) in wikipedia zoekt op ‘geloof’ word je naar het hoofdstuk over ‘religie’ geleid. Zodra je spreekt over ‘geloof’ wordt er van een godsgeloof uitgegaan. Dat verwondert mij.

Laat ik nog even citeren dat als je religie in bredere zin opvat dat je het dan hebt over gedachten met betrekking tot de zin van het leven:

In bredere zin duidt het woord ‘religie’ op een algemenere vorm van spiritualiteit, gevoelens, gedachten met betrekking tot de zin van het leven.

Je eigen gedachten dus, die je kunt vormen door erover na te denken, door te lezen wat anderen hier allemaal over bedacht hebben, door met anderen in gesprek te gaan. Maar hoe je het ook invult, de kern is dat je je eigen gedachten vormgeeft.

Met het vervolg komen we op een al dan niet beschouwen van religiositeit in relatie tot een macht:

Deze religiositeit kan al dan niet beschouwd worden in relatie tot een macht, of manifestaties van een macht,

Ik vind dat een prima omschrijving ‘al dan niet’; het kan wel maar hoeft niet.

Deze macht kan dan God genoemd worden, Allah, Brahma, of de bron, het licht, de schepper. (‘Schepster’ als hoogste macht zie je opvallend genoeg zelden).

Zoveel mensen zoveel wensen, er is een veelheid aan woorden om het volgende mee uit te drukken:

 of een (bewust) niet nader gedefinieerd beginsel, essentie of entiteit. Het gaat daarom dus niet per se om een identiteit, een persoon.

En daarmee kom ik op het begrip ‘geloof’.

Waarmee niks anders gezegd wordt dan dat we onze gedachten en gevoelens over religiositeit zelf vormgeven en geloven in onze eigen keuzes.

In onze westerse maatschappij is het begrip ‘geloof’ zo versmolten met het ‘geloof in god’ dat met een ‘gelovige’ per definitie ‘iemand die gelooft in god’ bedoeld wordt.

Aangezien er vele -enige echte waarheid- verkondigers zijn, die elkaar soms aanvullen maar vaak juist regelrecht tegenspreken, kan ik hooguit concluderen dat er óf geen enige echte waarheid is, óf dat er vele waarheden zijn. Maar wat ik er ook van vind het is en blijft mijn bevinding. Mijn keuze.

Ik wil graag de begrippen godsgeloof, geloven en religie wat meer uit elkaar trekken.

Ik hoef niet een godgelovige te zijn, of ook maar érgens in te geloven om religieuze gevoelens toe te staan.

Anno 2017 staat ons een zeer breed aanbod ter beschikking om dat religieuze gevoel of behoefte aan verdieping inhoud te geven.

Vrij en ongebonden. Ik ben niet verplicht het geheel van één leer aan te nemen. Een deel kan mij aanstaan, dat voelt goed. Daar gaat mijn ziel van dansen. Van die schoonheid of dat inzicht. Een ander deel kan mij niet aanstaan. Dat stoot ik af.

Dat is de essentie van ECLECT. Het eclectisch denken geeft eenieder de vrijheid om eigen keuzes te maken. Om geïnspireerd te raken, om te bezinnen, om geraakt te worden, om te genieten.

Dus als eclecticus ga ik op zoek. Ik ga me in die enorme hoeveelheid aan literatuur, teksten, geschriften, overleveringen, opvattingen, inzichten, leringen e.d. verdiepen en daar het mijne uit halen.

‘Verdiepen’. Ik vind het een mooi woord. Voor mij gaat het daarom: verdieping. Een blog is daarvoor een mooie verzamelplaats en wie weet heeft een ander er ook nog wat aan.

 

Update; 27-4-17.

Roos studeert godsdienstwetenschappen en raakte door mijn site geïnspireerd om een academisch epistel uit haar mouw te toveren. Daar word ik nou heel blij van. 🙂

Hier de link naar de verschillende definities van het begrip ‘religie’.